Temoporfin, Temoporfinum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o temoporfinie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
24.10.2001
- Substancje aktywne
-
temoporfin
- Działanie temoporfiny
-
przeciwnowotworowe (cytostatyczne, cytotoksyczne)
- Postacie temoporfiny
-
roztwór do wstrzykiwań
- Układy narządowe
-
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe)
- Specjalności medyczne
-
Onkologia kliniczna
- Rys historyczny temoporfiny
-
Temoporfin został wprowadzony do lecznictwa w Unii Europejskiej w roku 2001 pod nazwą handlową Foscan.
- Wzór sumaryczny temoporfiny
-
C44H32N4O4
Spis treści
- Wskazania do stosowania temoporfiny
- Dawkowanie temoporfiny
- Przeciwskazania do stosowania temoporfiny
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania temoporfiny
- Interakcje temoporfiny z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ temoporfiny na prowadzenie pojazdów
- Wpływ temoporfiny na ciążę
- Wpływ temoporfiny na laktację
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania temoporfiny
- Mechanizm działania temoporfiny
- Wchłanianie temoporfiny
- Dystrybucja temoporfiny
- Metabolizm temoporfiny
Wskazania do stosowania temoporfiny
Temopofin stosuje się w paliatywnym leczeniu zaawansowanego płaskonabłonkowego raka głowy i szyi u pacjentów, u których nie można zastosować radioterapii, ogólnoustrojowej chemioterapii lub leczenia chirurgicznego i u których inne metody leczenia okazały się nieskuteczne.
Dawkowanie temoporfiny
Temoporfin stosuje się w dawce 0,15 mg na kilogram masy ciała.
Przeciwskazania do stosowania temoporfiny
Temoporfinu nie należy stosować w przypadku nadwrażliwości na tą substancję czynną lub inne porfiryny, a także w przypadku porfirii oraz innych chorób nasilających się pod wpływem światła, guzów naciekających na duże naczynia krwionośne lub ułożonych w taki sposób, że obszar naświetlany sąsiaduje z dużymi naczyniami krwionośnymi, zabiegów chirurgicznych planowanych w ciągu najbliższych trzydziestu dni, chorób oczu mogących wymagać badania lampą szczelinową w ciągu najbliższych trzydziestu dni, aktualnie prowadzonej terapii lekiem powodującym wrażliwość na światło.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania temoporfiny
Przez 15 dni od zastosowania temoporfinu należy unikać ekspozycji na światło słoneczne. Jako że reakcje fotouczuleniowe powstają w wyniku działnia światła słonecznego kremy chroniące przed promieniowaniem UV nie stanowią ochrony przed tymi reakcjami. Do pełnej ekspozycji na światło należy powracać stopniowo. Do sześciu miesięcy od zastosowania leku należy unikać wystawiania na działanie promieni słonecznych ramienia, w które został on podany lub chronić je długim barwnym rękawem. Zastosowanie naświetlania może prowadzić do uszkodzenia naczyń krwionośnych - powstania przetok, perforacji lub pęknięć. W przypadku wynaczynienia roztworu należy chronić przed słońcem miejsce podania temoporfinu przez co najmniej trzy miesiące. Aby uniknąć oparzenia skóry należy zmieniać położenie pulsoksymetrów co ok 10-15 min.
Interakcje temoporfiny z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Fluorouracyl (Fluorouracil) | antymetabolity pirymidyny |
Wpływ temoporfiny na prowadzenie pojazdów
Ze względu na postać leku zawierającą etanol nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn po podaniu temoporfinu. Aby uniknąć problemów związanych z nadwrażliwością na światło do piętnastu dni po podaniu nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn o ile ta obsługa nie może odbywać się w warunkach ograniczonego oświetlenia.
Wpływ temoporfiny na ciążę
Temoporfinu nie należy stosować w czasie ciąży, chyba że wymaga tego stan kliniczny pacjentki. Kobiety w wieku rozrodczym leczone temoporfinem powinny stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży w czasie terapii i co najmniej trzy miesiące po jej zakończeniu.
Wpływ temoporfiny na laktację
W czasie leczenia i co najmniej miesiąc po jego zakończeniu pacjentka nie powinna karmić noworodka/dziecka.
Skutki uboczne
- blizna
- zaparcia
- obrzęk w miejscu zastosowania fotoaktywacji
- Krwotok
- ból w miejscu zastosowania fotoaktywacji
- martwicze zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
- Dysfagia
- odczuwanie pieczenia
- oparzenia słoneczne
- oparzenia termiczne
- martwica skóry
- nadmierna pigmentacja skóry
- nudności
- obrzęk
- niedokrwistość
- pęcherze
- szczękościsk
- gorączka
- zawroty głowy
- wymioty
- rumień
- owrzodzenie jamy ustnej
- zakażenia miejscowe w miejscu zastosowania fotoaktywacji
- pęknięcie naczyń krwionośnych
- niedrożność dróg oddechowych
- przetoka
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania temoporfiny
W przypadku podania większej niż zalecana dawki temoporfinu naświetlanie laserem może spowodować większą martwicę guza niż to było planowane. Naświetlanie można zastosować jedynie wtedy gdy korzyść dla pacjenta uzasadnia ryzyko rozległej martwicy. Między kolejnym podaniem leku i naświetlaniem powinno minąć co najmniej 28 dni. Ze względu na mechanizm działania leku należy unikać ekspozycji na światło.
Mechanizm działania temoporfiny
Temoporfin jest substancją fotouczulającą. Jego aktywność jest inicjowana przez naświetlanie światłem o długości fali 652 nm. W wyniku tego powstają wysoce reaktywne formy tlenu uszkadzające komórki nowotworowe.
Wchłanianie temoporfiny
Temoporfin jest podawany w postaci iniekcji dożylnej, stężenie maksymalnie osiąga po casie 2 - 4 godzin.
Dystrybucja temoporfiny
Temoporfin nie gromadzi się w tkankach, w około 85 - 87% wiąże się z białkami osocza.
Metabolizm temoporfiny
Brak danych o metabolizmie temoporfinu u ludzi, w badaniach przeprowadzonych na zwierzętach wykazano, że metabolity temoporfinu były usuwane przez wątrobę do żółci i następnie wydalane wraz z kałem. Nie stwierdzono obecności metabolitów leku w krążeniu ogólnym, nie podlega on krążeniu wątrobowemu.