Torasemid, Torasemidum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o torasemidzie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1993
- Substancje aktywne
-
torasemid
- Działanie torasemidu
-
moczopędne (diuretyczne) (zwiększa objętość wydalanego moczu), przeciwnadciśnieniowe (hipotensyjne)
- Postacie torasemidu
-
roztwór do wstrzykiwań, tabletki
- Układy narządowe
-
układ moczowy, układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
- Specjalności medyczne
-
Choroby wewnętrzne, Geriatria, Kardiologia, Medycyna rodzinna
- Rys historyczny torasemidu
-
Torasemid został wprowadzony do obrotu w Europie w 1993 roku przez podmiot odpowiedzialny MEDA PHARMA GMBH. W tym samym roku FDA wydała również zgodę na wprowadzenie leku na rynek amerykański.
- Wzór sumaryczny torasemidu
-
C16H20N4O3S
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające torasemid
- Wskazania do stosowania torasemidu
- Dawkowanie torasemidu
- Przeciwskazania do stosowania torasemidu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania torasemidu
- Przeciwwskazania torasemidu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje torasemidu z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ torasemidu na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ torasemidu na ciążę
- Wpływ torasemidu na laktację
- Wpływ torasemidu na płodność
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania torasemidu
- Mechanizm działania torasemidu
- Wchłanianie torasemidu
- Dystrybucja torasemidu
- Metabolizm torasemidu
- Wydalanie torasemidu
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające torasemid
Wskazania do stosowania torasemidu
Torasemid jest lekiem moczopędnym (diuretykiem pętlowym, pochodną sulfonylomocznika). Używany jest jako lek przeciwobrzękowy lub w celu obniżenia ciśnienia krwi.
Stosowany jest u pacjentów z nadciśnieniem pierwotnym, a także w przypadku pojawienia się obrzęków pochodzenia wątrobowego lub nerkowego, związanych z zastoinową niewydolnością serca oraz przy obrzęku płuc.
Dawkowanie torasemidu
Torasemid stosuje się doustnie, najlepiej rano popijając nierozgryzioną tabletkę niewielką ilością wody. Posiłki nie wpływają na dostępność biologiczną leku. Stosowana dawka torasemidu zależna jest m.in. od jednostki chorobowej, chorób współtowarzyszących, wieku etc. Zwykle stosowane dobowe dawki u osób dorosłych mieszą się w granicach od 5 mg do 40 mg. W przypadku terapii nadciśnienia pierwotnego maksymalne działanie leku występuje po ok. 12 tygodniach stosowania.
U osób w podeszłym wieku dawkowanie nie ulega zmianie, natomiast brak jest doświadczeń w stosowaniu leku u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować szczególną ostrożność podczas terapii torasemidem ze względu na ryzyko wzrostu stężenia leku we krwi.
Przeciwskazania do stosowania torasemidu
Przeciwwskazaniem do stosowania torasemidu jest występująca nadwrażliwość na niego, bądź inną pochodną sulfonylomocznika. Nie powinno się stosować torasemidu również u pacjentów z:
- niewydolnością nerek wraz z bezmoczem;
- śpiączką wątrobową, bądź stan przedśpiączkowym;
- niedociśnieniem tętniczym;
- obniżonym stężeniem potasu i sodu we krwi;
- zaburzeniami akcji serca.
Okres ciąży i laktacji również stanowi przeciwwskazanie do stosowania torasemidu.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania torasemidu
Przed rozpoczęciem leczenia należy zwrócić szczególną uwagę, aby u pacjenta została wyrównana gospodarka wodno-elektrolitowa (szczególnie ewentualna hipowolemia, hiponatremia, hipokaliemia), a także zostały usunięte przyczyny zaburzeń w oddawaniu moczu.
Podczas długotrwałego leczenia torasemidem zalecane jest regularne kontrolowanie bilansu elektrolitów, stężenie glukozy, kwasu moczowego, kreatyniny, a także lipidów we krwi. Dokładną kontrolą powinni być objęci pacjenci ze skłonnościami do zwiększania stężenia kwasu moczowego we krwi (hiperurykemia), a także pacjenci ze skazą moczanową. Zalecane jest także regularne wykonywanie morfologii krwi.
U pacjentów z utajoną, bądź jawną cukrzycą należy regularnie kontrolować metabolizm węglowodanów.
Ze względu na niewystarczające dane z badań klinicznych, torasemidu nie powinno się stosować u pacjentów z zaburzeniami rytmu serca, m. in. w przypadku bloku zatokowo-przedsionkowego, bloku przedsionkowo-komorowego II i III stopnia oraz u pacjentów z zdiagnozowaną dną moczanową. Torasemid przeciwwskazany jest także w sytuacji wystąpienia patologicznych zmian w morfologii krwi: małopłytkowość lub niedokrwistość u pacjentów bez towarzyszącej niewydolności nerek, jak również u osób z zaburzeniami nerek, które spowodowane są związkami nefrotoksycznymi.
Szczególną uwagę należy zwrócić również na pacjentów w podeszłym wieku, w szczególności na początku leczenia torasemidem, ze względu na możliwość pojawienia się zaburzeń elektrolitowych, bądź wzrostu liczby komórek krwi.
Przeciwwskazania torasemidu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Torasemidu nie powinno łączyć się z antybiotykami aminoglikozydowymi lub cefalosporynami ze względu na ryzyko uszkodzenia nerek.
Interakcje torasemidu z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Digoksyna (Digoxin) | glikozydy nasercowe |
Metylodigoksyna (Metildigoxin) | glikozydy nasercowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Cyklezonid (Ciclesonide) | glikokortykosteroidy |
Fludrokortyzon (Fludrocortisone) | mineralokortykosteroidy |
Hydrokortyzon (Hydrocortisone) | glikokortykosteroidy |
Metyloprednizolon (Methylprednisolone) | glikokortykosteroidy |
Prednizolon (Prednisolone) | glikokortykosteroidy |
Prednizon (Prednisone) | glikokortykosteroidy |
Triamcynolon (Triamcinolone) | glikokortykosteroidy |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Bisakodyl (Bisacodyl) | substancje przeczyszczające o działaniu kontaktowym |
Dokuzynian sodu (Docusate sodium) | substancje przeczyszczające o działaniu kontaktowym |
Makrogol (Macrogol, poliethylene glycol) | substancje przeczyszczające o działaniu osmotycznym |
Pikosiarczan sodu (Sodium picosulfate) | substancje przeczyszczające o działaniu kontaktowym |
Siarczan magnezu (Sól gorzka) (Magnesium sulphate) | związki magnezu |
Laktuloza (Lactulose) | substancje przeczyszczające o działaniu osmotycznym |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Węglan litu (Lithium carbonate) | neuroleptyki atypowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Cefadroksyl (Cefadroxil) | cefalosporyny I generacji |
Cefaklor (Cefaclor) | cefalosporyny II generacji |
Cefaleksyna (Cefalexinum) | cefalosporyny I generacji |
Cefamandol (Cefamandole) | cefalosporyny II generacji |
Cefazolina (Cefazolin) | cefalosporyny I generacji |
Cefepim (Cefepime) | cefalosporyny IV generacji |
Cefiksym (Cefixime) | cefalosporyny III generacji |
Cefoperazon (Cefoperazone) | cefalosporyny III generacji |
Cefotaksym (Cefotaxime) | cefalosporyny III generacji |
Ceftarolina (Ceftaroline) | cefalosporyny - INNE |
Ceftazydym (Ceftazidime) | cefalosporyny III generacji |
Ceftolozan (Ceftolozane) | cefalosporyny - INNE |
Ceftriakson (Ceftriaxone) | cefalosporyny III generacji |
Ceftybuten (Ceftibuten) | cefalosporyny III generacji |
Cefuroksym (Cefuroxime) | cefalosporyny II generacji |
Cisplatyna (Cisplatin) | inne leki przeciwnowotworowe |
Gentamycyna (Gentamicin) | aminoglikozydy |
Neomycyna (Neomycin) | aminoglikozydy |
Streptomycyna (Streptomycin) | aminoglikozydy |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Adrenalina (Adrenaline) | leki wpływające na receptory adrenergiczne i dopaminergiczne |
Noradrenalina (Noradrenaline, norepinephrine) | leki wpływające na receptory adrenergiczne i dopaminergiczne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Benazepryl (Benazepril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Chinapryl (Quinapril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Cilazapryl (Cilazapril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Enalapril (Enalapril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Fozynopryl (Fosinopril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Kaptopril (Captopril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Lizynopryl (Lisinopril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Peryndopryl (Perindopril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Ramipryl (Ramipril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Trandolapryl (Trandolapril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Zofenopryl (Zofenopril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Aceklofenak (Aceclofenac) | NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1 |
Acemetacyna (Acemetacin) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Benzydamina (Benzydamine) | substancje znieczulające miejscowo - INNE |
Celekoksyb (Celecoxibum) | NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby |
Deksibuprofen (Dexibuprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Deksketoprofen (Dexketoprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Etorykoksyb (Etoricoxib) | NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby |
Fenylobutazon (Phenylbutazone) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Flurbiprofen (Flurbiprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Ibuprofen (Ibuprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Indometacyna (Indomethacin) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Ketoprofen (Ketoprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Kwas mefenamowy (Mefenamic acid) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Kwas tolfenamowy (Tolfenamic acid) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Lornoksykam (Lornoxicam) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Metamizol (Metamizole) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Nabumeton (Nabumetone) | NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1 |
Naproksen (Naproxen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Nimesulid (Nimesulide) | NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1 |
Parekoksyb (Parecoxib) | NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby |
Piroksykam (Piroxicam) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Salicylamid (Salicylamide) | NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1 |
Diklofenak (Diclofenac) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Akarboza (Acarbose) | doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory alfa-glukozydazy |
Alogliptyna (Alogliptin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE |
Dulaglutyd (Dulaglutide) | analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1 |
Eksenatyd (Exenatide) | analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1 |
Gliklazyd (Gliclazide) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Glimepiryd (Glimepiride) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Glipizyd (Glipizide) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Insulina Aspart (Insulin aspart) | insuliny |
Insulina Degludec (Insulin degludec) | insuliny |
Insulina Detemir (Insulin detemir) | insuliny |
Insulina Glargine (Insulin glargine) | insuliny |
Insulina Glulizynowa (Insulin glulisine) | insuliny |
Insulina Izofanowa (Insulin isophane) | insuliny |
Insulina Lispro (Insulin lispro) | insuliny |
Insulina Neutralna (Insulin human) | insuliny |
Liksysenatyd (Lixisenatide) | analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1 |
Linagliptyna (Linagliptin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4) |
Liraglutyd (Liraglutide) | analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1 |
Pioglitazon (Pioglitazone) | doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE |
Saksagliptyna (Saxagliptin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4) |
Sitagliptyna (Sitagliptin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4) |
Wildagliptyna (Vildagliptin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4) |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Teofilina (Theophylline) | metyloksantyny - blokery adenozyny i fosfodiesterazy |
Wpływ torasemidu na prowadzenie pojazdów
Pacjenci stosujący torasemid nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeżeli wystąpią u nich zawroty głowy lub podobne objawy. Szczególne ryzyko pojawienia się tego typu zaburzeń notowane jest na początku leczenia, przy zwiększaniu dawki leku, zmianie produktu leczniczego lub jednoczesnym spożyciu alkoholu.
Inne rodzaje interakcji
Lek może zwiększać stężenie kwasu moczowego, glukozy, lipidów (triglicerydów, cholesterolu), niektórych enzymów wątrobowych oraz kreatyniny i mocznika we krwi.
Wpływ torasemidu na ciążę
Przeprowadzone badania na zwierzętach potwierdziły toksyczny wpływ dużych dawek torasemidu na płód, dlatego jego stosowanie w czasie ciąży jest przeciwwskazane. Leki diuretyczne nie powinny być stosowane u kobiet w ciąży, ponieważ mogą zaburzać przepływ przez łożysko, a w konsekwencji również wzrost wewnątrzmaciczny. Jeżeli istnieje konieczność zastosowania leku u kobiety ciężarnej, niezbędne jest kontrolowanie elektrolitów, hemotokrytu, a także wzrostu płodu.
Wpływ torasemidu na laktację
Nie ma danych dotyczących przenikania torasemidu do mleka matki, dlatego jego stosowanie w okresie karmienia piersią jest przeciwwskazane. Jeżeli istnieje konieczność stosowania leku, należy przerwać karmienie piersią.
Wpływ torasemidu na płodność
W przeprowadzonych badaniach na zwierzętach torasemid nie wykazywał szkodliwego działania na płodność, natomiast nie ma żadnych badań oceniających wpływ leku na płodność u ludzi.
Skutki uboczne
- ból głowy
- zwiększenie stężenia tłuszczów we krwi
- nasilenie zasadowicy metabolicznej
- Zwiększenie stężenia glukozy
- hipokaliemia
- zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej
- zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi
- zmniejszenie apetytu
- ogólne osłabienie
- wzrost aktywności enzymów wątrobowych w surowicy krwi
- zmęczenie
- zawroty głowy
- zaparcia
- wymioty
- biegunka
- skurcze mięśni
- ból żołądka
- hiponatremia
- nudności
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- parestezje
- zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
- zwiększenie stężenia mocznika we krwi
- niedociśnienie tętnicze
- szumy uszne
- małopłytkowość
- leukopenia
- dezorientacja
- erytropenia
- głuchota
- niedokrwienie serca
- niedokrwienie mózgu
- Dławica piersiowa
- incydenty zakrzepowo-zatorowe
- ciężkie reakcje skórne
- świąd
- zawał serca
- nadwrażliwość na światło
- omdlenia
- zaburzenia rytmu serca
- zapalenie trzustki
- zaburzenia widzenia
- wysypka
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania torasemidu
W przypadku przedawkowania torasemidu może dojść do nasilonej diurezy, co wiąże się ze znaczną utratą elektrolitów i płynów. W konsekwencji może to doprowadzić do pojawienia się takich objawów jak senność, stany splątania, niedociśnienie tętnicze, zapaść krążeniowa, a także zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Mechanizm działania torasemidu
Torasemid należy do grupy diuretyków pętlowych. Mechanizm działania moczopędnego leku związany jest z hamowaniem nośnika Na+/K+/2Cl- w ramieniu wstępującym pętli Henlego, co powoduje hamowanie resorpcji zwrotnej jonów chlorkowych i sodowych.
W wyniku tego mechanizmu działania torasemid zmniejsza obrzęki, a u pacjentów z niewydolnością serca zmniejsza występowanie objawów, a także poprawia czynność mięśnia sercowego poprzez redukcję obciążenia wstępnego i następczego.
W porównaniu do innego diuretyka pętlowego furosemidu, torasemid jest lekiem działającym dłużej, co wynika między innymi z jego wolniejszej eliminacji. Dlatego też torasemid jest lekiem, który może być stosowany raz na dobę. Jego czas działania wynosi do 12h, podczas gdy dla furosemidu wynosi on 8h. Również biodostępność torasemidu jest korzystniejsza w porównaniu do furosemidu i wynosi 80%. W przypadku furosemidu wynosi ona ok. 50%. W porównaniu do furosemidu, torasemid lepiej poprawia także jakość życia pacjentów, gdyż nie powoduje nagłego parcia na mocz oraz wywołuje równomiernie rozłożoną mikcję w ciągu dnia.
Torasemid wykazuje również korzystne działanie plejotropowe na układ sercowo-naczyniowy u pacjentów z niewydolnością mięśnia sercowego, co wiąże się między innymi z hamującym wpływem leku na włóknienie mięśnia sercowego poprzez wpływ na syntezę kolagenu. Ponadto lek wykazuje efekt antyaldosteronowy, czego wynikiem jest niewielka blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron, działa antyandrogennie, czy też spowolnia niekorzystną przebudowę mięśnia sercowego w wyniku hamowania aktywności układu współczulnego.
Wchłanianie torasemidu
Torasemid po podaniu doustnym wchłania się szybko i prawie całkowicie z przewodu pokarmowego. Stężenie maksymalne osiągane jest to 1-2 h po podaniu.
Dystrybucja torasemidu
Torasemid wiąże się w 99% z białkami osocza.
Metabolizm torasemidu
Torasemid jest metabolizowany głównie w wątrobie na drodze stopniowego utleniania, hydroksylacji i hydroksylacji pierścienia aromatycznego do trzech metabolitów: M1, M3 i M5. Metabolity M1 i M3 są aktywne i odpowiadają za 10% aktywności farmakodynamicznej leku, natomiast metabolit M5 jest nieaktywny. Metabolity M2 i M4 występują jedynie u zwierząt.
Wydalanie torasemidu
Torasemid wydalany jest wraz z moczem zarówno w postaci niezmienionej jak i metabolitów (torasemid 24%, M1 12%, M3 3%, M5 41%). Okres półtrwania leku oraz jego metabolitów wynosi 3-4 h i nie ulega wydłużeniu u pacjentów z niewydolnością nerek.