Trandolapryl, Trandolaprilum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o trandolaprylu
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1996
- Substancje aktywne
-
trandolapryl
- Działanie trandolaprylu
-
przeciwnadciśnieniowe (hipotensyjne)
- Postacie trandolaprylu
-
kapsułki twarde, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu
- Układy narządowe
-
układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
- Specjalności medyczne
-
Kardiologia, Medycyna rodzinna
- Rys historyczny trandolaprylu
-
Trandolapryl należy do inhibitorów konwertazy angiotensyny. Został dopuszczony do obrotu w 1996 roku w Stanach Zjednoczonych, podmiotem odpowiedzialnym za rejestrację była firma Abbvie Inc. Pięć lat później lek został wprowadzony na rynek szwajcarski przez firmę BGP Products Gmbh.
- Wzór sumaryczny trandolaprylu
-
C24H34N2O5
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające trandolapryl
- Wskazania do stosowania trandolaprylu
- Dawkowanie trandolaprylu
- Przeciwskazania do stosowania trandolaprylu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania trandolaprylu
- Przeciwwskazania trandolaprylu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje trandolaprylu z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje trandolaprylu z pożywieniem
- Wpływ trandolaprylu na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ trandolaprylu na ciążę
- Wpływ trandolaprylu na laktację
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania trandolaprylu
- Mechanizm działania trandolaprylu
- Wchłanianie trandolaprylu
- Dystrybucja trandolaprylu
- Metabolizm trandolaprylu
- Wydalanie trandolaprylu
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające trandolapryl
Wskazania do stosowania trandolaprylu
Trandolapryl jest substancją należącą do grupy inhibitorów konwertazy angiotensynowej. Lek jest wykorzystywany w terapii schorzeń układu sercowo–naczyniowego, do których należą:
- objawowa niewydolność mięśnia sercowego;
- upośledzenie czynności lewej komory serca po przebytym zawale;
- umiarkowane lub łagodne nadciśnienie tętnicze.
Inhibitory konwertazy angiotensyny charakteryzują się działaniem plejtorpowym, którego efektem jest między innymi zmniejszenie śmiertelności związanej ze zdarzeniami sercowo–naczyniowymi u pacjentów cierpiących na niewydolność lub niedokrwienie mięśnia sercowego.
Dawkowanie trandolaprylu
Trandolapryl jest lekiem wykorzystywanym w leczeniu schorzeń sercowo–naczyniowych. Lek należy przyjmować o stałej porze dnia, popijając odpowiednią ilością wody. Spożywany pokarm nie wpływa na wchłanianie substancji czynnej, dzięki czemu lek można stosować podczas posiłku.
Schemat dawkowania trandolaprylu jest zależny od masy ciała i wieku pacjenta, a także od jego chorób współistniejących i stanu narządów.
Zalecana dawka dobowa trandolaprylu podczas terapii niepowikłanego innymi schorzeniami nadciśnienia tętniczego mieści się w zakresie od 1 mg do 2 mg substancji czynnej. W przypadku braku oczekiwanej odpowiedzi terapeutycznej dawka może zostać zwiększona do 4 mg na dobę. Do terapii trandolaprylem można wprowadzić inne leki o działaniu hipotensyjnym.
W przypadku wykorzystania trandolaprylu w leczeniu niewydolności serca z towarzyszącym nadciśnieniem tętniczym zaleca się stosowanie 0.5 mg substancji czynnej na dobę. Podanie leku powinno przebiegać w warunkach szpitalnych ze względu na ryzyko spadku ciśnienia tętniczego.
Podczas terapii zaburzeń czynności lewej komory mięśnia sercowego po przebytym zawale rekomendowane jest podanie dawki dobowej wynoszącej 0.5 mg trandolaprylu w trzeciej dobie po zawale. Leczenie nie powinno zostać podjęte później niż po upływie tygodnia od zawału. Terapia powinna zostać przeprowadzona w warunkach szpitalnych. W przypadku braku oczekiwanych rezultatów dawka dobowa może zostać zwiększona do 4 mg substancji czynnej.
Trandolapryl można stosować w połączeniu z innymi lekami wykorzystywanymi po zawale mięśnia sercowego, jednak w razie pojawienia się niedociśnienia należy rozważyć wpływ innych substancji leczniczych.
Podczas leczenia pacjentów odwodnionych, z poważnymi zaburzeniami elektrolitowymi należy rozważyć możliwość odstawienia przyjmowanego leku moczopędnego przed zastosowaniem trandolaprylu. Pozwala to na uniknięcie spadku ciśnienia tętniczego.
Dawka dobowa trandolaprylu może wymagać dostosowania w przypadku występowania ciężkiej niewydolności wątroby i nerek. Zalecane jest również wprowadzenie dodatkowego monitoringu stężeń potasu i kreatyniny w osoczu.
Przeciwskazania do stosowania trandolaprylu
Przeciwwskazaniem do stosowania trandolaprylu jest pojawienie się reakcji nadwrażliwości na leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensynowej. Innymi ograniczeniami w wykorzystaniu leku w terapii jest drugi i trzeci trymestr ciąży, a także występowanie idiopatycznego lub uwarunkowanego genetycznie obrzęku naczynioruchowego.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania trandolaprylu
Zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności u pacjentów z towarzyszącą ciężką niewydolnością wątroby.
Podczas leczenia trandolaprylem istnieje prawdopodobieństwo pojawienia się objawowego niedociśnienia tętniczego. Ryzyko hipotonii rośnie wraz z odwodnieniem pacjenta, a także w przypadku przyjmowania leków moczopędnych oraz niedoboru sodu. Sytuacja może być szczególnie niebezpieczna dla pacjentów z niedokrwienną chorobą mięśnia sercowego lub zaburzeniami krążenia mózgowego.
W trakcie leczenie trandolaprylem zaleca się dodatkowe monitorowanie poziomu glukozy we krwi u osób chorujących na cukrzycę.
Osoby przyjmujące inhibitory konwertazy angiotensyny mogą doświadczyć wystąpienia uporczywego odruchu kaszlowego. Jest to charakterystyczne, dla tej grupy leków, działanie niepożądane ustępujące po odstawieniu leku.
Podczas leczenia trandolaprylem istnieje ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego dróg oddechowych, kończyn, języka, jelit oraz twarzy. Badania potwierdziły, że prawdopodobieństwo pojawienia się obrzęku jest większe u przedstawicieli rasy czarnej. Ponadto, do wzrostu ryzyka prowadzi również przyjmowanie trandolaprylu z niektórymi lekami, do których należą:
- racekadotryl;
- wildagliptyna;
- ewerolimus, syrolimus i temsyrolimus;
- podane jednocześnie sakubitryl i walsartan.
Stosowanie trandolaprylu u pacjentów z samoistnym obrzękiem naczynioruchowym nie jest zalecane.
Podczas pojawienia się obrzęku naczynioruchowego z zaburzeniami oddechu (obrzęku głośni lub krtani) należy zastosować podskórnie roztwór adrenaliny. Obrzęk twarzy zazwyczaj ustępuje samoistnie. Jeśli dojdzie do wystąpienia objawów obrzęku naczynioruchowego leczenie trandolaprylem należy przerwać.
Trandolapryl jest przeciwwskazany podczas trwania drugiego i trzeciego trymestru ciąży. Nie zaleca się przyjmowania leku w pierwszym trymestrze oraz podczas karmienia piersią. Nie potwierdzono bezpieczeństwa terapii wykorzystującej trandolapryl u dzieci.
Podczas stosowania substancji leczniczej występuje pewne ryzyko pojawienia się białkomoczu. Ryzyko to wzrasta w przypadku stosowania dużych dawek trandolaprylu oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek. W trakcie stosowania leku może dojść do agranulocytozy oraz supresji szpiku kostnego. Ryzyko wzrasta u pacjentów z upośledzeniem czynności nerek, toczniem rumieniowatym oraz twardziną układową.
Wprowadzenie antagonistów receptora przeznaczonego dla angiotensyny (sartanów) oraz aliskirenu podczas leczenia trandolaprylem prowadzi do wytworzenia podwójnej blokady układu renina–angiotensyna–aldosteron. Terapia złożona powinna być prowadzona wyłącznie pod nadzorem specjalisty, ponieważ niesie ze sobą zwiększenie ryzyka wzrostu stężenia potasu w osoczu, ostrego niedociśnienia oraz pogorszenia czynności nerek. Leczenie z wykorzystaniem tych substancji czynnych nie jest zalecane u pacjentów z nefropatią cukrzycową.
Przed wprowadzeniem trandolaprylu do terapii zalecane jest przeprowadzenie oceny czynności nerek.
Zalecana jest szczególna ostrożność podczas stosowania leku u osób z jednostronnym lub obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych, ponieważ trandolapryl może zwiększać ryzyko niewydolności nerek lub niebezpiecznych spadków ciśnienia tętniczego w przypadku tego rodzaju zaburzeń współistniejących.
Jednoczesne przyjmowanie leków diuretycznych (moczopędnych) niesie ze sobą zwiększenie ryzyka znacznego spadku ciśnienia tętniczego.
W przypadku pacjentów z poważnym upośledzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min), zwężeniem tętnic nerkowych, jedną pracującą nerką lub niewydolnością serca wzrasta ryzyko pogorszenia czynności nerek. Podczas leczenia zaleca się regularne monitorowanie poziomu elektrolitów i czynności nerek.
Ze względu na brak skuteczności leku nie należy stosować u pacjentów za pierwotnym hiperaldosteronizmem.
Podczas stosowania trandolaprylu istnieje prawdopodobieństwo pojawienia się wzrostu stężenia potasu w osoczu. Możliwość wystąpienia hiperkaliemii jest związana ze zmniejszeniem wydzielania aldosteronu przez nadnercza. Jest to szczególnie niebezpieczne u pacjentów stosujących suplementy potasu lub leki diuretyczne (w tym leki moczopędne oszczędzające potas), a także osób cierpiących na niewydolność nerek, cukrzycę i upośledzenie czynności lewej komory serca. W trakcie terapii zalecane jest regularne monitorowanie poziomu potasu w osoczu.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas podawania trandolaprylu pacjentom cierpiącym na kardiomiopatię przerostową, zwężenie tętnic odprowadzających krew z lewej komory oraz w przypadku zwężenia zastawki dwudzielnej.
Przeciwwskazania trandolaprylu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Trandolaprylu nie należy łączyć z preparatami leczniczymi zawierającymi aliskiren, szczególnie u pacjentów ze współistniejącą cukrzycą lub upośledzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego < 60 ml/min).
Substancja czynna nie powinna być podawana w połączeniu z walsartanem oraz sakubitrylem. Po zastosowaniu leków w takiej kombinacji ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego wzrasta. Możliwość przyjęcia dawki trandolaprylu istnieje po upływie 36 godzin od podania wymienionych leków.
Interakcje trandolaprylu z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Cyklosporyna (Cyclosporine) | inhibitory kalcyneuryny |
Heparyna (Heparin) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Spironolakton (Spironolactone) | leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu |
Kotrimoksazol (Sulfametoksazol+Trimetoprim) (Co-trimoxazole (sulfamethoxazole+trimethoprim)) | sulfonamidy i trimetoprim |
Trimetoprim (Trimethoprim) | sulfonamidy i trimetoprim |
Chlorek potasu (Potassium chloride) | związki potasu |
Cytrynian potasu (Potassium citrate) | związki potasu |
Wodoroasparaginian potasu (Potassium hydrogen aspartate) | związki potasu |
Wodorowęglan potasu (Potassium bicarbonate) | związki potasu |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Węglan litu (Lithium carbonate) | neuroleptyki atypowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Furosemid (Furosemide) | leki moczopędne, diuretyk - pętlowe |
Hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide) | leki moczopędne, diuretyk - tiazydy i tiazydopodobne |
Indapamid (Indapamide) | sulfonamidy |
Torasemid (Torasemide) | leki moczopędne, diuretyk - pętlowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Acebutolol (Acebutolol) | antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe |
Amlodypina (Amlodipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Atenolol (Atenolol) | antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe |
Betaksolol (Betaxolol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Bisoprolol (Bisoprolol) | antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe |
Felodypina (Felodipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Lacydypina (Lacidipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Lerkanidypina (Lercanidipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Metoprolol (Metoprolol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Nebiwolol (Nebivolol) | antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe |
Nitrendypina (Nitrendipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Propranolol (Propranolol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Allopurynol (Allopurinol) | substancje hamujące syntezę kwasu moczowego - inhibitory oksydazy ksantynowej |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Aceklofenak (Aceclofenac) | NLPZ hamujące silniej COX-2 niż COX-1 |
Acemetacyna (Acemetacin) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Celekoksyb (Celecoxibum) | NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby |
Deksibuprofen (Dexibuprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Etorykoksyb (Etoricoxib) | NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby |
Flurbiprofen (Flurbiprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Ibuprofen (Ibuprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Indometacyna (Indomethacin) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Ketoprofen (Ketoprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Naproksen (Naproxen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Parekoksyb (Parecoxib) | NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby |
Tramadol | agoniści receptora opioidowego |
Diklofenak (Diclofenac) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Dapagliflozyna (Dapagliflozin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2 |
Empagliflozyna (Empagliflozin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2 |
Gliklazyd (Gliclazide) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Glikwidon (Gliquidone) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Glimepiryd (Glimepiride) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Glipizyd (Glipizide) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Insulina Aspart (Insulin aspart) | insuliny |
Insulina Degludec (Insulin degludec) | insuliny |
Insulina Detemir (Insulin detemir) | insuliny |
Insulina Glargine (Insulin glargine) | insuliny |
Insulina Glulizynowa (Insulin glulisine) | insuliny |
Insulina Izofanowa (Insulin isophane) | insuliny |
Insulina Lispro (Insulin lispro) | insuliny |
Insulina Neutralna (Insulin human) | insuliny |
Kanagliflozyna (Canagliflozin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - inhibitory transportera sodowo-glukozowego2 - SGLT2 |
Linagliptyna (Linagliptin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4) |
Pioglitazon (Pioglitazone) | doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE |
Repaglinid (Repaglinide) | doustne leki przeciwcukrzycowe - glinidy |
Saksagliptyna (Saxagliptin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4) |
Wildagliptyna (Vildagliptin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4) |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Wodorotlenek glinu (Aluminium hydroxide) | substancje zobojętniające |
Wodorowęglan sodu (Sodium bicarbonate) | VARIA / INNE |
Wodorotlenek magnezu (Magnesium hydroxide) | substancje zobojętniające |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Aliskiren (Aliskiren) | inne leki nasercowe |
Azylsartan (Azilsartan medoxomil) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Irbesartan (Irbesartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Kandesartan (Candesartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Losartan (Losartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Telmisartan (Telmisartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Walsartan (Valsartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Sakubitryl (Sacubitril) | inhibitory neprylizyny |
Walsartan (Valsartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Leflunomid (Leflunomide) | selektywne leki immunosupresyjne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Zaleplon (Zaleplon) | niebenzodiazepinowe leki nasenne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amitryptylina (Amitriptyline) | TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne |
Hydroksyzyna (Hydroxyzine) | antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym |
Klozapina (Clozapine) | neuroleptyki atypowe |
Mirtazapina (Mirtazapine) | substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania |
Moklobemid (Moclobemide) | IMAO - inhibitory monoaminooksydazy |
Olanzapina (Olanzapine) | neuroleptyki atypowe |
Opipramol (Opipramol) | TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne |
Interakcje trandolaprylu z pożywieniem
Trandolapryl nie wchodzi w interakcję z pokarmem. Przyjmowanie leku jest możliwe w trakcie posiłku.
Wpływ trandolaprylu na prowadzenie pojazdów
Trandolapryl, ze względu na swój profil działania, nie powinien istotnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn. W przypadku niektórych osób istnieje ryzyko negatywnego oddziaływania na umiejętność prowadzenia pojazdów. Po rozpoczęciu leczenia lub zwiększeniu dawki trandolaprylu zalecane jest powstrzymanie się od tego rodzaju czynności przez kilka godzin.
Inne rodzaje interakcji
Podczas przyjmowania trandolaprylu należy unikać spożywania produktów bogatych w sole potasu (pomidory, sok pomidorowy), ponieważ może zwiększać to ryzyko nadmiernego wzrostu stężenia potasu w osoczu (hiperkaliemii).
W trakcie stosowania leku należy zrezygnować ze stosowania ziół, które mogą w istotny sposób wpływać na ciśnienie tętnicze (pieprz cayenne, przęśl, lukrecja).
W przypadku leczenia nadciśnienia z wykorzystaniem trandolaprylu należy kontrolować spożycie soli (w tym jej zamienników zawierających potas). Nadmiar soli w diecie może osłabić efekt hipotensyjny leku, a jej niedobór niesie ze sobą zwiększenie ryzyka niewydolności nerek.
Wpływ trandolaprylu na ciążę
Przyjmowanie trandolaprylu przez kobietę ciężarną przez pierwsze trzy miesiące trwania ciąży jest niezalecane. Badania nie potwierdziły teratogennego wpływu leku podczas trwania pierwszego trymestru, jednak nie można wykluczyć całkowicie szkodliwego wpływu leku.
Stosowanie leku podczas dwóch kolejnych trymestrów jest przeciwwskazane. Badania potwierdziły możliwość wystąpienia szkodliwego wpływu na płód. Istnieje ryzyko upośledzenia czynności nerek, małowodzia oraz spowolnienia procesu kostnienia czaszki. Terapia kobiety w ciąży może również wywołać negatywne efekty u noworodka (wzrost stężenia potasu w osoczu, niewydolność nerek, hipotonię).
Wpływ trandolaprylu na laktację
Ze względu na niewystarczająca ilość badań dotyczących możliwości przenikania trandolaprylu do mleka matki karmiącej stosowanie leku podczas laktacji nie jest zalecane. W przypadku konieczności leczenia nadciśnienia u kobiety karmiącej istnieją alternatywy o potwierdzonym bezpieczeństwie w okresie karmienia piersią.
Skutki uboczne
- ból głowy
- kaszel
- uderzenia gorąca
- nagłe zaczerwienienie skóry
- zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
- zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego
- osłabienie
- bezsenność
- biegunka
- ból w klatce piersiowej
- kołatanie serca
- nudności
- senność
- skurcze mięśni
- świąd
- wysypka
- zaparcia
- złe samopoczucie
- zmniejszenie libido
- dziwne samopoczucie
- zaburzenia wzwodu
- obrzęk twarzy
- zaczerwienienie skóry z uczuciem gorąca
- obrzęki obwodowe
- Bóle żołądkowo- jelitowe
- Ból kończyn
- zakażenia górnych dróg oddechowych
- Ból pleców
- Zawroty głowy pochodzenia obwodowego
- Przekrwienie górnych dróg oddechowych
- częstoskurcz komorowy
- depresja
- drgawki
- dusznica bolesna
- duszność
- hiperbilirubinemia
- hipercholesterolemia
- hiperglikemia
- hiponatremia
- hipotonia (niedociśnienie) ortostatyczna
- leukopenia
- łuszczyca
- migrena
- nadciśnienie tętnicze
- nadwrażliwość
- niepokój
- niestrawność
- obrzęk naczynioruchowy
- obrzęk spojówek
- omamy
- omdlenia
- parestezje
- pobudzenie
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- suchość skóry
- tachykardia
- wielomocz
- wyprysk
- wzdęcia
- zaburzenia oddychania
- zaburzenia smaku
- zaburzenia snu
- zaburzenia widzenia
- zapalenie błony śluzowej żołądka
- zapalenie wątroby
- zwiększenie łaknienia
- bradykardia
- nadmierne pocenie się
- niewydolność serca
- zawał serca
- ból brzucha
- ból stawów
- zapalenie oskrzeli
- ból gardła
- oddawanie gazów
- urazy
- krwawienie z nosa
- szumy uszne
- rzadkoskurcz zatokowy
- niewydolność nerek
- trądzik
- apatia
- częstomocz
- krwawe wymioty
- brak łaknienia
- niedokrwistość
- Hiperlipidemia
- Dławica piersiowa
- Hiperurykemia
- uczucie zmęczenia
- drgawki kloniczne mięśni
- zapalenie gardła
- tachykardia komorowa
- zakażenie dróg moczowych
- zaburzenia naczyń obwodowych
- Wrodzona wada rozwojowa tętnic
- Rybia łuska
- Azotemia
- Zapalenie kości i stawów
- Ból kości
- Żylaki
- Angiopatia
- Niedokrwienie mięśnia sercowego
- Zaburzenia oka
- Zapalenie powiek
- Migrena bez aury
- Incydent naczyniowo-mózgowy
- Nieprawidłowa aktywność enzymów
- Dna moczanowa
- Zaburzenia dotyczące krwinek białych
- Zaburzenia dotyczące płytek krwi
- Mózgowy incydent naczyniowy
- Opryszczka
- agresja
- ginekomastia
- małopłytkowość
- migotanie przedsionków
- nerwowość
- zapalenie skóry
- utrata przytomności
- Zwiększenie aktywności gamma-GT
- cholestaza
- zwiększenie aktywności lipazy
- Zwiększenie stężenia immunoglobulin
- Przeczulica dotykowa
- Zatrzymanie akcji serca
- agranulocytoza
- hiperkaliemia
- łysienie
- mlekotok
- niewyraźne widzenie
- pokrzywka
- porażenie
- rumień wielopostaciowy
- skurcz oskrzeli
- wzmożony apetyt
- zapalenie trzustki
- zespół lyella – toksyczna nekroliza naskórka
- zespół Stevensa-Johnsona
- zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
- zwiększenie stężenia mocznika we krwi
- żółtaczka
- pancytopenia
- niedokrwistość hemolityczna
- zaburzenia rytmu serca
- gorączka
- zmniejszenie liczby płytek krwi
- zaburzenia pozapiramidowe
- blok przedsionkowo-komorowy
- asystolia
- niedrożność jelit
- zaburzenia równowagi
- zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej (LDH)
- stan splątania
- zapalenie języka
- ból mięśni
- Zmniejszenie stężenia hemoglobiny
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
- Zatrzymanie czynności serca
- Niedrożność nosa
- zapalenie zatok
- przemijający napad niedokrwienny
- krwotok mózgowy
- Nieprawidłowy zapis EKG
- Zmniejszenie wartości hematokrytu
- Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej
- Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej
- Obrzęk naczynioruchowy jelit
- Nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby
- Łuszczycopodobne zapalenie skóry
- Zahamowanie zatokowe
- Erytromelalgia
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania trandolaprylu
W przypadku przedawkowania trandolaprylu istnieje ryzyko wystąpienia poważnego niedociśnienia oraz osłupienia. Dane odnośnie przyjęcia zbyt dużej dawki leku są ograniczone. Podczas przedawkowania innych substancji z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny odnotowano również spowolnienie pracy serca, kaszel, przyspieszenie pracy mięśnia sercowego, trudności w oddychaniu, kołatanie serca, niewydolność nerek, wstrząs krążeniowy oraz zaburzenia elektrolitowe.
Mechanizm działania trandolaprylu
Mechanizm działania trandolaprilu polega na zahamowaniu aktywności enzymu – konwertazy angiotensyny, która odpowiada za przekształcenie angiotensyny I do angiotensyny II.
Zmniejszenie stężenia angiotensyny prowadzi do ograniczenia jej wpływu na skurcz naczyń krwionośnych, co bezpośrednio powoduje wzrost ciśnienia tętniczego. Ponadto, lek poprzez zmniejszenie stężenia angiotensyny II prowadzi do spadku uwalniania aldosteronu i wazopresyny odpowiedzialnych za resorpcję jonów sodowych i wody. Trandolapryl powoduje również zahamowanie rozkładu bradykininy, co prowadzi do rozkurczu naczyń krwionośnych i dalszego spadku ciśnienia tętniczego.
Zmniejszenie objętości krwi krążącej oraz modulacja układu renina–angiotensyna–aldosteron odpowiada za hipotensyjne działanie substancji leczniczej.
Wchłanianie trandolaprylu
Proces wchłaniania substancji czynnej zachodzi szybko. Od 40% do 60% zastosowanej dawki trandolaprylu wchłania się po podaniu doustnym. Trandolapryl jest prolekiem, który bardzo szybko zostaje przekształcony do trandolaprylatu – związku wykazującego zdolność hamowania aktywność konwertazy angiotensyny. Maksymalne stężenie trandolaprylatu występuje zazwyczaj po upłynięciu czterech godzin od podania doustnego.
Dystrybucja trandolaprylu
Trandolapryl występuje w osoczu w postaci połączonej z białkami na poziomie około 80%. Stopień wiązania z białkami czynnego metabolitu substancji leczniczej – trandolaprylatu rośnie wraz ze wzrostem jego stężenia w osoczu i osiąga maksymalnie wartość 94%.
Stan stacjonarny podczas terapii trandolaprilem zostaje utworzony po upłynięciu czterech dni od podania pierwszej dawki.
Metabolizm trandolaprylu
Trandolapryl w wyniku reakcji hydrolizy zostaje przekształcony do czynnego metabolitu trandolaprylatu. Poza obecnością czynnego metabolitu substancji czynnej potwierdzono również obecność diketopiperazyny oraz pochodnych trandolaprylu i trandolaprylatu sprzężonych z kwasem glukuronowym.
Wydalanie trandolaprylu
Eliminacja trandolaprylu zachodzi poprzez wydalenie substancji czynnej w postaci metabolitów z moczem (około 33% zastosowanej dawki) oraz z kałem (odpowiednio 66% dawki). Około 15% zastosowanej dawki trandolaprylu występuje w moczu w postaci aktywnego metabolitu – trandolaprylatu.