Benralizumab, Benralizumabum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o benralizumabie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2017
- Substancje aktywne
-
benralizumab
- Działanie benralizumabu
-
immunosupresyjne (zmniejsza odporność), przeciwastmatyczne
- Postacie benralizumabu
-
roztwór do wstrzykiwań
- Układy narządowe
-
układ oddechowy
- Specjalności medyczne
-
Pulmonologia
- Rys historyczny benralizumabu
-
Benralizumab jest humanizowanym przeciwciałem monoklonalnym odziaływującym na podjednostkę α receptora dla interleukiny–5. Substancja czynna została dopuszczona do obrotu przez FDA w Stanach Zjednoczonych w roku 2017. Rok później lek trafił na rynek Europejski.
Benralizumab jest produkowany metodą rekombinacji DNA w komórkach jajnika chomika chińskiego.
- Wzór sumaryczny benralizumabu
-
C6492H10060N1724O2028S42
Spis treści
- Wskazania do stosowania benralizumabu
- Dawkowanie benralizumabu
- Przeciwskazania do stosowania benralizumabu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania benralizumabu
- Wpływ benralizumabu na prowadzenie pojazdów
- Wpływ benralizumabu na ciążę
- Wpływ benralizumabu na laktację
- Inne możliwe skutki uboczne
- Mechanizm działania benralizumabu
- Wchłanianie benralizumabu
- Metabolizm benralizumabu
- Wydalanie benralizumabu
Wskazania do stosowania benralizumabu
Benralizumab jest przeciwciałem monoklonalnym, które znalazło zastosowanie w terapii uzupełniającej pacjentów powyżej 18 roku życia cierpiących na niewłaściwie kontrolowaną ciężką postać astmy eozynofilowej.
Dawkowanie benralizumabu
Schemat leczenia i samo rozpoczęcie terapii benralizumabem powinno być oparte o badanie ilości eozynofilów we krwi, skuteczność dotychczasowej kuracji astmy i stopień kontroli zaostrzeń choroby.
Benralizumab należy podawać w iniekcjach podskórnych, zalecane jest wstrzykiwanie roztworu w brzuch lub udo. Terapia benralizumabem powinna być prowadzona przez lekarza doświadczonego w rozpoznawaniu i leczeniu ciężkiej postaci astmy oskrzelowej.
Schemat dawkowania benralizumabu uwzględnia podanie leku w dawce 30 mg co cztery tygodnie, przez pierwsze trzy miesiące kuracji. Lek jest przeznaczony do długotrwałego stosowania, po upłynięciu dwunastu tygodni od rozpoczęcia leczenia kolejną dawkę benralizumabu należy podawać co 2 miesiące.
Przeciwskazania do stosowania benralizumabu
Przeciwwskazaniem do stosowania benralizumabu jest wystąpienie reakcji nadwrażliwości na tę substancję czynną.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania benralizumabu
W trakcie leczenia benralizumabem istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia ciężkich reakcji alergicznych. Reakcje pochodzenia anafilaktycznego występowały zwykle parę godzin po podaniu leku. U niektórych pacjentów objawy występowały z opóźnieniem.
W przypadku pojawienia się reakcji alergicznej stosowanie leku należy przerwać.
Substancji czynnej nie należy stosować w przypadku zaostrzenia przebiegu astmy. Podczas terapii benralizumabem odstawienie wziewnych kortykosteroidów powinno zostać przeprowadzone w sposób stopniowy. Brak poprawy kontroli astmy podczas przyjmowania substancji leczniczej należy skonsultować z lekarzem.
Benralizumabu nie należy stosować u pacjentów ze stwierdzonymi infekcjami pasożytniczymi. Ograniczenie ilości eozynofilów we krwi może wpływać na pogorszenie przebiegu zakażenia niektórymi pasożytami. Zakażenia pasożytnicze należy leczyć z wykorzystaniem leków przeciwpasożytniczych, a w razie ich nieskuteczności podczas jednoczesnej terapii benralizumabem należy przerwać leczenie do momentu ustąpienia infekcji.
Wpływ benralizumabu na prowadzenie pojazdów
Substancja czynna nie wywiera wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.
Wpływ benralizumabu na ciążę
Stosowanie benralizumabu podczas ciąży nie jest zalecane. Lek może przenikać przez łożysko. Transfer substancji czynnej przez łożysko ma charakter liniowy. Stężenie leku we krwi płodu może być większe podczas trwania drugiego i trzeciego trymestru ciąży.
Przyjmowanie benralizumabu przez kobietę ciężarną powinno być poprzedzone analizą ryzyka pojawienia się szkodliwego wpływu leku na komórki płodu.
Wpływ benralizumabu na laktację
Brak badań potwierdzających bezpieczeństwo substancji czynnej podczas laktacji. Stosowanie leku w okresie karmienia piersią jest możliwe jedynie po wcześniejszej analizie stosunku korzyści z leczenia odniesionych przez matkę do ryzyka pojawienia się działań niepożądanych u dziecka.
Inne możliwe skutki uboczne
Podczas terapii benralizumabem istnieje ryzyko pojawienia się częstych odczynów w miejscu podania. W trakcie leczenia często może wystąpić gorączka, stan zapalny gardła, ból głowy, reakcje nadwrażliwości.
Największe ryzyko podczas leczenia stanowi wstrząs anafilaktyczny o nieznanej częstotliwości występowania.
Mechanizm działania benralizumabu
Działanie benralizumabu prowadzi do spadku stężenia eozynofilów w osoczu. Substancja czynna ogranicza rozwój zapalenia typu eozynofilowego. Benralizumab wykazuje wysokie powinowactwo do receptorów przeznaczonych dla IL–5 (interleukiny 5), znajdujących się na powierzchni eozynofilów. Zablokowanie miejsca wiążącego interleukinę 5 hamuje proces dojrzewania eozynofilów prowadząc do spadku ich stężenia w osoczu.
Modyfikacja cząsteczki leku (usunięcie deoksycukru fukozy w domenie Fc) pozwala na przyłączenie bernalizumabu do receptora znajdującego się na powierzchni komórek NK (natural killers) i wykorzystaniu aktywności komórek NK przeciwko eozynofilom występującym w osoczu. Przyłączenie substancji leczniczej do receptora nasila proces apoptozy eozynofilów i bazofilów na drodze wzmożonej cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał.
Wchłanianie benralizumabu
Biodostępność substancji leczniczej po podaniu podskórnym wynosiła 58%.
Nie odnotowano różnic we wchłanianiu substancji leczniczej po podaniu w górną część ramienia, brzuch lub udo.
Metabolizm benralizumabu
Substancja czynna jest przeciwciałem monoklonalnym klasy IgG1. Lek ulega rozkładowi w organizmie po kontakcie z enzymami proteolitycznymi.
Wydalanie benralizumabu
Okres półtrwania benralizumabu po iniekcji podskórnej wynosi około 16 dni.