Enkorafenib, Encorafenib - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o enkofarenibie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2018
- Działanie enkofarenibu
-
przeciwnowotworowe (cytostatyczne, cytotoksyczne)
- Postacie enkofarenibu
-
kapsułki twarde
- Układy narządowe
-
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe), układ immunologiczny (odpornościowy), układ pokarmowy (trawienny)
- Specjalności medyczne
-
Onkologia i hematologia dziecięca, Onkologia kliniczna
- Wzór sumaryczny enkofarenibu
-
C22H27ClFN7O4S
Spis treści
- Wskazania do stosowania enkofarenibu
- Dawkowanie enkofarenibu
- Przeciwskazania do stosowania enkofarenibu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania enkofarenibu
- Przeciwwskazania enkofarenibu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje enkofarenibu z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje enkofarenibu z pożywieniem
- Wpływ enkofarenibu na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ enkofarenibu na ciążę
- Wpływ enkofarenibu na laktację
- Wpływ enkofarenibu na płodność
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania enkofarenibu
- Mechanizm działania enkofarenibu
- Wchłanianie enkofarenibu
- Dystrybucja enkofarenibu
- Metabolizm enkofarenibu
- Wydalanie enkofarenibu
Wskazania do stosowania enkofarenibu
Enkorafenib stosowany jest w terapii skojarzonej z binimetynibem nieoperacyjnego lub przerzutowego czerniaka skóry w obecności mutacji BRAF V600. Enkorafenib może być również stosowany w leczeniu pacjentów z przerzutowym rakiem jelita grubego z mutacją BRAF V600, po uprzednio prowadzonej terapii systemowej, w skojarzeniu z cetuksymabem.
Dawkowanie enkofarenibu
Enkorafenib stosowany jest doustnie wyłącznie w lecznictwie zamkniętym pod fachową opieką medyczną.
Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, schorzeń towarzyszących, etapu terapii, nasilenia działań niepożądanych, wskazań lekarza itp.
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 300–450 mg.
Przeciwskazania do stosowania enkofarenibu
Przeciwwskazaniem do stosowania substancji jest nadwrażliwość na enkorafenib, obecność dzikiej mutacji genu BRAF, umiarkowane lub ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania enkofarenibu
Enkorafenib należy stosować w terapii skojarzonej z binimetynibem lub cetuksymabem w zależności od jednostki chorobowej.
Terapię enkorafenibem należy poprzedzić diagnostyką obecności mutacji genetycznej BRAF V600.
W przypadku terapii skojarzonej enkorafenibu z binimetynibem zalecane jest wykonanie oceny frakcji wyrzutowej lewej komory serca przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie kuracji.
U pacjentów z początkową wartością frakcji wyrzutowej lewej komory serca poniżej 50%, podczas stosowania enkorafenibu zalecane jest zachowanie szczególnej ostrożności.
Jednoczesne przyjmowanie enkorafenibu z lekami przeciwzakrzepowymi oraz przeciwpłytkowymi może zwiększać ryzyko krwotoku, a w przypadku silnego zdarzenia krwotocznego należy przerwać oraz zakończyć przyjmowanie enkorafenibu.
U pacjentów stosujących enkorafenib należy wykonywać regularne badania czynności narządów wzroku, badania elektrokardiograficzne, badania pod kątem czynników wydłużających odstęp QT, badania dermatologiczne, badania czynności wątroby.
Podczas stosowania enkorafenibu możliwe jest wydłużenie odstępu QT, dlatego przed rozpoczęciem terapii oraz w trakcie jej trwania należy uregulować stężenie elektrolitów w surowicy (m.in magnezu oraz potasu)
Pacjenci przyjmujący enkorafenib przed, w trakcie oraz po terapii powinni wykonać badanie głowy oraz szyi, badania obrazowe klatki piersiowej oraz jamy brzusznej (TK), badanie odbytu oraz miednicy (w przypadku kobiet), kompletną morfologię krwi.
W przypadku pacjentów, u których rozwinęły się zmiany nowotworowe w lokalizacji innej niż skóra, przy obecności mutacji RAS, należy rozważyć zakończenie terapii z użyciem enkorafenibu.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania enkorafenibu u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby oraz zaburzeniami pracy nerek.
Podczas przyjmowania enkorafenibu należy zadbać o właściwe nawodnienie organizmu.
Przeciwwskazania enkofarenibu do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Nie należy przyjmować enkorafenibu jednocześnie z substancjami silnie hamującymi enzym CYP3A4 (m.in. rytonawir, itrakonazol, klarytromycyna, telitromycyna, pozakonazol) gdyż mogą one zwiększać toksyczność oraz występowanie działań niepożądanych.
Interakcje enkofarenibu z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Bosentan (Bosentan) | antagoniści receptora endoteliny ETA |
Deksametazon (Dexamethasone) | glikokortykosteroidy |
Efawirenz (Efavirenz) | nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy |
Etrawiryna (Etravirine) | nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy |
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) | inne leki przeciwpadaczkowe |
Fenytoina (Phenytoin) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów |
Karbamazepina (Carbamazepine) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe |
Prymidon (Primidone) | barbiturany i pochodne |
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) | antybiotyki - INNE |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amiodaron (Amiodarone) | leki przeciwarytmiczne - klasa III |
Amisulpryd (Amisulpride) | neuroleptyki atypowe |
Anagrelid (Anagrelide) | inne leki przeciwnowotworowe |
Azytromycyna (Azithromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Chlorochina (Chloroquine) | substancje przeciwpierwotniakowe |
Citalopram (Citalopram) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Cyzapryd (Cisapride) | substancje hamujące perystaltykę jelit o zróżnicowanym mechanizmie działania |
Eliglustat (Eliglustat) | VARIA / INNE |
Escitalopram (Escitalopram) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Fluoksetyna (Fluoxetine) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Iwabradyna (Ivabradine) | inne leki nasercowe |
Klozapina (Clozapine) | neuroleptyki atypowe |
Kwetiapina (Quetiapine) | neuroleptyki atypowe |
Lewometadon (Levomethadone) | agoniści receptora opioidowego |
Metadon (Methadone) | agoniści receptora opioidowego |
Moksyfloksacyna (Moxifloxacin) | fluorochinolony |
Ondansetron (Ondansetron) | setrony - antagoniści receptora serotoninowego 5-HT3 |
Paliperydon (Paliperidone) | neuroleptyki atypowe |
Promazyna (Promazine) | neuroleptyki klasyczne - pochodne fenotiazyny |
Sotalol (Sotalol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Tetrabenazyna (Tetrabenazine) | leki hamujące wytwarzanie noradrenaliny |
Toremifen (Toremifene) | substancje hamujące działanie estrogenów |
Zyprazydon (Ziprasidone) | neuroleptyki atypowe |
Inotuzumab ozogamycyny (Inotuzumab ozogamicin) | przeciwciała monoklonalne - przeciwnowotworowe i immunosupresyjne |
Rybocyklib (Ribociclib) | inhibitory kinazy białkowej |
Haloperidol (Haloperidol) | neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Aprepitant (Aprepitant) | antagoniści receptorów neurokiniowych 1 - NK1 |
Atazanawir (Atazanavir) | inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy |
Cyklosporyna (Cyclosporine) | inhibitory kalcyneuryny |
Darunawir (Darunavir) | inhibitory proteazy HIV |
Diltiazem (Diltiazem) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Dronedaron (Dronedarone) | leki przeciwarytmiczne - klasa III |
Erytromycyna (Erythromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Flukonazol (Fluconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Fosamprenawir (Fosamprenavir) | inhibitory proteazy HIV |
Indynawir (Indinavir) | inhibitory proteazy HIV |
Itrakonazol (Itraconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Izoniazyd (Isoniazid) | substancje stosowane w leczeniu gruźlicy |
Ketokonazol (Ketoconazole) | przeciwgrzybicze pochodne imidazolu |
Klarytromycyna (Clarithromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Kobicystat (Cobicistat) | inhibitory proteazy HIV |
Lopinawir (Lopinavir) | inhibitory proteazy HIV |
Ombitaswir (Ombitasvir) | substancje przeciwwirusowe stosowane w HCV |
Pozakonazol (Posaconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Rytonawir (Ritonavir) | inhibitory proteazy HIV |
Sakwinawir (Saquinavir) | przeciwwirusowe nukleozydy i nukleotydy |
Typranawir (Tipranavir) | inhibitory proteazy HIV |
Werapamil (Verapamil) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Worykonazol (Voriconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Dienogest (Dienogest) | progestageny |
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol) | estrogeny naturalne i syntetyczne |
Lewonorgestrel (Levonorgestrel) | progestageny |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Medroksyprogesteron (Medroxyprogesterone) | progestageny |
Interakcje enkofarenibu z pożywieniem
Podczas stosowania encorafenibu nie należy spożywać soku grejpfrutowego.
Wpływ enkofarenibu na prowadzenie pojazdów
W przypadku pacjentów z objawami niepożądanymi (takimi jak zawroty głowy, problemy z widzeniem), które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn, wykonywanie ich nie jest zalecane po przyjmowaniu enkorafenibu.
Inne rodzaje interakcji
Ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może osłabiać działanie enkorafenibu.
Wpływ enkofarenibu na ciążę
Brak badań wykazujących wpływ enkorafenibu na ciążę. Dane pochodzące z badań na organizmach zwierzęcych wskazują toksyczny wpływ substancji na płód. Dla bezpieczeństwa stosowanie enkorafenibu w czasie ciąży nie jest wskazane.
Wpływ enkofarenibu na laktację
Brak danych dotyczących zdolności enkorafenibu do przenikania do mleka kobiecego, nie można wykluczyć szkodliwego zagrożenia dla dziecka. Dla bezpieczeństwa podczas przyjmowania enkorafenibu nie należy karmić piersią.
Wpływ enkofarenibu na płodność
Brak danych dotyczących wpływu enkorafenibu na zdolności reprodukcyjne. Badania na organizmach zwierzęcych wskazały wpływ substancji na proces spermatogenezy. Możliwe są zaburzenia płodności u mężczyzn spowodowane przyjmowaniem enkorafenibu.
Skutki uboczne
- biegunka
- znamię melanocytowe
- brodawczak skóry
- zwiększenie aktywności GGT
- obrzęk obwodowy
- ból mięśniowo-szkieletowy
- niedokrwistość
- neuropatia obwodowa
- gorączka
- Krwotok
- zmniejszenie łaknienia
- zaparcia
- wysypka
- świąd
- bezsenność
- ból głowy
- bóle brzucha
- bóle mięśniowe
- miopatia
- nadciśnienie
- nudności
- wymioty
- suchość skóry
- nadwrażliwość na światło
- zaburzenia smaku
- erytrodyzestezja dłoniowo-podeszwowa
- hiperkeratoza
- trądzikowe zapalenie skóry
- nowe pierwotne ognisko czerniaka
- rak kolczystokomórkowy skóry
- zwiększona pigmentacja skóry
- zapalenie stawów
- zapalenie jelita grubego
- zapalenie tkanki podskórnej
- żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
- łysienie
- zwiększenie poziomu kreatyniny we krwi
- Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowe
- zawroty głowy
- niewydolność nerek
- nadwrażliwość
- rumień
- niedowład
- zapalenie trzustki
- zwiększenie aktywności lipazy
- Zwiększona aktywność amylazy
- rak podstawnokomórkowy
- łuszczenie się skóry
- rabdomioliza
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania enkofarenibu
Do objawów przedawkowania enkorafenibu należą: zaburzenia pracy nerek, nudności, wymioty, niewyraźne widzenie, hiperkreatynemia 3 stopnia.
Mechanizm działania enkofarenibu
Enkorafenib jest silnym inhibitorem (hamuje działanie) kinazy RAF, który działa selektywnie na zasadzie kompetycji z ATP. Enkorafenib hamuje szlak RAF/MEK/ERK w komórkach nowotworowych z mutacją kinazy BRAF (głównie V600E, V600D, V600K) w nowotworze jelita grubego oraz u pacjentów z czerniakiem.
Wchłanianie enkofarenibu
Enkorafenib wchłaniany jest z przewodu pokarmowego w około 86%. Stężenie maksymalne substancji we krwi osiągane jest po2 godzinach od podania.
Dystrybucja enkofarenibu
Enkorafenib wiąże się z białkami osocza w 86%.
Metabolizm enkofarenibu
Enkorafenib metabolizowany jest głównie w procesie N-dealikalacji przez enzymy wątrobowe CYP3A4, CYP2C19 oraz CYP2D6.
Wydalanie enkofarenibu
Czas półtrwania enkorafenibu wynosi 3,5 godziny. Wydalanie substancji odbywa się równym stopniu z moczem oraz z kałem.