Brentuksymabu wedotin, Brentuximab vedotin - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o brentuksymabie wedotin
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2011
- Substancje aktywne
-
brentuksymabu vedotin, brentuksymabu wedotin
- Działanie brentuksymabu wedotin
-
przeciwnowotworowe (cytostatyczne, cytotoksyczne)
- Postacie brentuksymabu wedotin
-
proszek do sporządzania roztworu do infuzji
- Układy narządowe
-
układ krwiotwórczy i krew, układ limfatyczny (chłonny)
- Specjalności medyczne
-
Hematologia, Onkologia kliniczna
- Rys historyczny brentuksymabu wedotin
-
Brentuksymabu wedotin został zatwierdzony do użytku medycznego w Stanach Zjednoczonych przez Agencję Żywności i Leków (FDA) dnia 19 sierpnia 2011 roku. Podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie substancji czynnej na rynek farmaceutyczny była firma Seattle Genetics. Z kolei Europejska Agencja Leków wydała taką zgodę dnia 25 października 2012 roku. W tym wypadku podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie leku na rynek była firma Takeda.
- Wzór sumaryczny brentuksymabu wedotin
-
C6476H9930N1690O2030S40
Spis treści
- Wskazania do stosowania brentuksymabu wedotin
- Dawkowanie brentuksymabu wedotin
- Przeciwskazania do stosowania brentuksymabu wedotin
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania brentuksymabu wedotin
- Przeciwwskazania brentuksymabu wedotin do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje brentuksymabu wedotin z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje brentuksymabu wedotin z pożywieniem
- Wpływ brentuksymabu wedotin na prowadzenie pojazdów
- Wpływ brentuksymabu wedotin na ciążę
- Wpływ brentuksymabu wedotin na laktację
- Wpływ brentuksymabu wedotin na płodność
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania brentuksymabu wedotin
- Mechanizm działania brentuksymabu wedotin
- Wchłanianie brentuksymabu wedotin
- Dystrybucja brentuksymabu wedotin
- Metabolizm brentuksymabu wedotin
- Wydalanie brentuksymabu wedotin
Wskazania do stosowania brentuksymabu wedotin
Brentuksymabu wedotin jest stosowany w leczeniu chłoniaka ziarniczego CD30+ oraz chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek. Substancja czynna jest wskazana zarówno u chorych, u których może dojść do nawrotu schorzenia jak i u pacjentów, u których dotychczas zastosowane leczenie nie przyniosło skutku.
Dawkowanie brentuksymabu wedotin
Brentuksymabu wedotin stosuje się we wlewie dożylnym, który zazwyczaj trwa 30 minut.
Dawka stosowana w leczeniu zależna od jednostki chorobowej, odpowiedzi klinicznej pacjenta (modyfikacja dawki w razie wystąpienia neutropenii), masy ciała, chorób towarzyszących (zaburzenia czynności nerek i wątroby).
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych: 1,8 mg/kg.
Dawki zwykle stosowane (dobowe) u osób dorosłych z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby: 1,2 mg/kg.
Przeciwskazania do stosowania brentuksymabu wedotin
Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na brentuksymabu wedotin.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania brentuksymabu wedotin
W czasie terapii substancją czynną pacjent powinien być wnikliwie obserwowany przez lekarza prowadzącego pod kątem wystąpienia objawów neurologicznych, psychicznych i zaburzenia funkcji poznawczych. Stwierdzono bowiem, że w tej grupie chorych może dojść do reaktywacji wirusa Johna Cunninghama, co powoduje postępującą wieloogniskową leukoencefalopatię.
Stosowanie brentuksymabu wedotin związane jest z ryzykiem wystąpienia ostrego zapalenia trzustki i w konsekwencji śmierci pacjenta. Jeśli u pacjenta dojdzie do rozwoju takiego stanu, wówczas należy przerwać leczenie substancją czynną.
Stosowanie brentuksymabu wedotin związane jest z ryzykiem toksycznego działania substancji czynnej na płuca. Jeśli u pacjenta dojdzie do rozwoju na przykład zapalenia płuc czy ostrej niewydolności oddechowej, wówczas należy przerwać terapię.
Stosowanie brentuksymabu wedotin związane jest z ryzykiem wystąpienia u chorego ciężkich zakażeń oraz zakażeń oportunistycznych. Zaleca się obserwację pacjenta pod tym kątem.
Jeśli u chorego dojdzie do wstrząsu anafilaktycznego, należy przerwać terapię substancją czynną i wdrożyć odpowiednie leczenie.
Leczenie brentuksymabem wedotin może prowadzić u pacjenta do zespołu rozpadu guza, a także rozwoju neuropatii obwodowej (czuciowej i ruchowej) i powikłań żołądkowo–jelitowych. Zaleca się obserwacje pacjenta pod kątem wystąpienia powyższych objawów.
Zaleca się okresowe badania morfologii krwi, ponieważ u pacjentów leczonych substancją czynną obserwowano: niedokrwistość, trombocytopenię, neutropenię, a także gorączkę neutropeniczną.
Zaleca się okresowe badanie aktywności aminotransferazy alaninowej i aminotransferazy asparaginianowej, ponieważ u pacjentów, którym podawano brentuksymabu wedotin, często stwierdzano przypadki hepatotoksyczności.
Jeśli u pacjenta w czasie terapii wystąpi hiperglikemia, należy wdrożyć odpowiednie leczenie, obniżające poziom cukru.
Podawanie substancji należy przerwać, jeśli u chorego dojdzie do rozwoju zespołu Stevens–Johnsona i toksycznej rozpływnej martwicy naskórka.
Brak badań klinicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania substancji czynnej w grupach wiekowych poniżej 18 roku życia oraz powyżej 65 roku życia.
Przeciwwskazania brentuksymabu wedotin do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Substancji czynnej nie należy łączyć z bleomycyną. Może dojść do wystąpienia toksyczności płucnej.
Interakcje brentuksymabu wedotin z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Ketokonazol (Ketoconazole) | przeciwgrzybicze pochodne imidazolu |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Deferypron (Deferiprone) | antidota - odtrutki i środki chelatujące |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Eksenatyd (Exenatide) | analogi glukagonopodobnego peptydu-1 GLP-1 |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Topotekan (Topotecan) | inne leki przeciwnowotworowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Rolapitant (Rolapitant) | antagoniści receptorów neurokiniowych 1 - NK1 |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Bleomycyna (Bleomycin) | antybiotyki cytostatyczne |
Interakcje brentuksymabu wedotin z pożywieniem
Grejpfrut hamuje metabolizm CYP3A4, co może zwiększyć stężenie aurystatny E jednometylowanej (przeciwnowotworowego składnika brentuksymabu wedotin w surowicy). Zaleca się zachowanie ostrożności.
Dziurawiec zwyczajny indukuje metabolizm CYP3A4, co może zmniejszać stężenie aurystatny E jednometylowanej (przeciwnowotworowego składnika brentuksymabu wedotin w surowicy). Zaleca się zachowanie ostrożności.
Wpływ brentuksymabu wedotin na prowadzenie pojazdów
Brentuksymabu wedotin może powodować nieznaczne objawy wpływające na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Zaleca się jedynie zachowanie ostrożności w czasie wykonywania wyżej wymienionych czynności.
Wpływ brentuksymabu wedotin na ciążę
Brak danych klinicznych opisujących wpływ substancji czynnej na ciążę. Dane związane z badaniami na zwierzętach wykazały jej szkodliwe działanie. Nie zaleca się stosowania brentuksymabu wedotin w tym okresie, chyba że lekarz prowadzący zaleci inaczej, po wcześniejszym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka.
Wpływ brentuksymabu wedotin na laktację
Nie wiadomo czy brentuksymabu wedotin oraz jego metabolity są obecne w mleku kobiecym. Nie zaleca się jego stosowania w okresie laktacji.
Wpływ brentuksymabu wedotin na płodność
Badania niekliniczne wykazały, że substancja czynna wykazuje toksyczne działanie na jądra. W związku z powyższym mężczyźni powinni powstrzymać się w czasie leczenia oraz około 6 miesięcy po jego zakończeniu od reprodukcji.
Inne możliwe skutki uboczne
Podanie we wlewie dożylnym: wstrząs septyczny, zakażenia ogólne, zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia wirusem opryszczki, półpasiec, zapalenie płuc, cytomegalia lub jej nawroty, zakażenia drożdżakowe jamy ustnej, ból pleców, zmęczenie, dreszcze, zmniejszenie masy ciała, postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia, gorączka neutropeniczna, niedokrwistość, trombocytopenia, neutropenia, zespół rozpadu guza, hiperglikemia, reakcje anafilaktyczne, obwodowa neuropatia czuciowa i ruchowa, zaparcia, ból brzucha, wymioty, biegunka, nudności, duszność, kaszel, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej i asparaginianowej, ostre zapalenie trzustki, zawroty głowy, polineuropatia demielinizacyjna, wysypka, świąd, łysienie, ból stawów, ból mięśni, gorączka, zespół Stevens–Johnsona i toksyczna rozpływna martwica naskórka, reakcje związane z podaniem wlewu.
Objawy przedawkowania brentuksymabu wedotin
W zależności od przyjętej dawki substancji czynnej może dojść do nasilenia działań niepożądanych, a przede wszystkim rozwoju neutropenii.
Mechanizm działania brentuksymabu wedotin
Brentuksymabu wedotin jest połączeniem przeciwciała i leku. Przeciwciało transportuje lek przeciwnowotworowy (aurystatnę E jednometylowaną), powodując wybiórczą apoptozę komórek nowotworowych z ekspresją CD30. Wiązanie substancji czynnej do CD30 na powierzchni komórek zapoczątkowuje internalizację kompleksu, który następnie przenika do przestrzeni lizosomalnej. W obrębie komórki, poprzez rozkład proteolityczny, uwalniany jest cytotoksyczny lek, którego mechanizm działania polega na rozerwaniu sieci mikrotubuli w obrębie komórki. Proces ten indukuje zatrzymanie cyklu komórkowego i powoduje śmierć komórek nowotworowych z ekspresją CD30.
Wchłanianie brentuksymabu wedotin
Stężenie maksymalne substancji czynnej osiągane jest pod koniec wlewu.
Dystrybucja brentuksymabu wedotin
Wiązanie składnika brentuksymabu wedotin czyli aurystatny E jednometylowanej z białkami osocza wynosi około od 68% do 82%. Na podstawie badań farmakokinetycznych obliczono, że objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym to wartość od 6 do 10 l.
Metabolizm brentuksymabu wedotin
Dane związane z badaniami na zwierzętach i ludziach wskazują, że tylko niewielka część aurystatny E jednometylowanej uwalnianej z brentuksymabu wedotin jest metabolizowana. Dane in vitro pokazują, że metabolizm aurystatny E jednometylowanej zachodzi głównie na drodze utleniania przez CYP3A4/5. Badania in vitro z użyciem mikrosomów ludzkiej wątroby wskazują, że aurystatna E jednometylowana hamuje CYP3A4/5, ale nie inne jego izoformy. Ponadto substancja nie indukowała żadnych głównych enzymów CYP450 w pierwotnych hodowlach ludzkich hepatocytów.
Wydalanie brentuksymabu wedotin
Wydalanie substancji czynnej odbywa się głównie z kałem (około 72% dawki), w drugiej kolejności z moczem (około 28% dawki).