Cefaklor, Cefaclorum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o cefaklorze
- Substancje aktywne
-
cefaklor
- Działanie cefakloru
-
bakteriobójcze, przeciwbakteryjne
- Postacie cefakloru
-
granulat do sporządzenia zawiesiny doustnej, tabletki o przedłużonym uwalnianiu, tabletki powlekane
- Układy narządowe
-
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe), układ kostny, układ mięśniowy, układ moczowy, układ nerwowy i narządy zmysłów, układ oddechowy
- Specjalności medyczne
-
Choroby płuc, Dermatologia i wenerologia, Mikrobiologia lekarska, Otolaryngologia, Urologia
- Rys historyczny cefakloru
-
Pojawienie się cefalosporyn na rynku szacuje się na lata 60 XX wieku, kiedy Dorothy Crowfoot Hodgki otrzymał Nagrodę Nobla w 1964 roku za odkrycie cefalosporyny dokonane w 1961 roku.
- Wzór sumaryczny cefakloru
-
C15H14ClN3O4S
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające cefaklor
- Wskazania do stosowania cefakloru
- Dawkowanie cefakloru
- Przeciwskazania do stosowania cefakloru
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania cefakloru
- Interakcje cefakloru z innymi substancjami czynnymi
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ cefakloru na ciążę
- Wpływ cefakloru na laktację
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania cefakloru
- Mechanizm działania cefakloru
- Wchłanianie cefakloru
- Dystrybucja cefakloru
- Metabolizm cefakloru
- Wydalanie cefakloru
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające cefaklor
Wskazania do stosowania cefakloru
Cefaklor jest stosowany w zakażeniach górnych i dolnych dróg oddechowych, skóry i tkanek miękkich, w zapaleniu ucha środkowego i zatok, a także w ostrych i przewlekłych zakażeniach dróg moczowych. Do drobnoustrojów, które są wrażliwe na działanie cefakloru zalicza się Streptococcus pyogenes, Moraxella catarrhalis, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, gronkowce, Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella spp., Staphylococcus aureus.
Dawkowanie cefakloru
Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od wieku, masy ciała, stopnia nasilenia zakażenia itp.
Maksymalna dawka dobowa cefakloru stosowana u dzieci powyżej 1 miesiąca życia w postaci zawiesiny doustnej to 1 g. Zwykle stosowana dawka dobowa u dzieci to 20 mg/kg masy ciała.
Maksymalna dawka dobowa cefakloru stosowana u dorosłych w postaci zawiesiny doustnej lub tabletek to 4 g.
Przeciwskazania do stosowania cefakloru
Przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość na cefaklor lub inne antybiotyki z grupy cefalosporyn.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania cefakloru
Szczególną ostrożność należy zachować u osób uczulonych na penicyliny ze względu na ryzyko wystąpienia krzyżowej reakcji alergicznej ze wstrząsem anafilaktycznym.
Jeżeli podczas stosowania cefakloru wystąpi biegunka, należy zbadać przyczynę, ponieważ może być to objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelit, które w przypadku ciężkiego przebiegu może zagrażać życiu i wymagać leczenia.
Cefaklor należy stosować ostrożnie u osób z niewydolnością nerek, ponieważ w tej grupie pacjentów okres półtrwania leku ulega wydłużeniu około 3-krotnie. Oprócz tego należy uwzględnić występuje u pacjentów choroby przewodu pokarmowego, zwłaszcza zapalenie okrężnicy. Cefakloru nie należy stosować zbyt długo, ponieważ przedłużone stosowanie może prowadzić do rozwoju oporności drobnoustrojów na działanie leku.
Interakcje cefakloru z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Acenokumarol (Acenocoumarol) | leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K |
Apiksaban (Apixaban) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa |
Dabigatran (Dabigatran) | leki przeciwzakrzepowe-inhibitory trombiny |
Dalteparyna (Dalteparin) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Edoksaban (Edoxaban) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa |
Fondaparynuks (Fondaparinux) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa |
Heparyna (Heparin) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Nadroparyna (Nadroparin calcium) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Parnaparyna (Parnaparin) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Rywaroksaban (Rivaroxaban) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa |
Sulodeksyd (Sulodexide) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Warfaryna (Warfarin) | leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K |
Enoksaparyna (Enoxaparin) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Wodorotlenek glinu (Aluminium hydroxide) | substancje zobojętniające |
Wodorotlenek magnezu (Magnesium hydroxide) | substancje zobojętniające |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol) | estrogeny naturalne i syntetyczne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Piroksykam (Piroxicam) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Sulfasalazyna (Sulfasalazine) | pochodne kwasu aminosalicylowego |
Teofilina (Theophylline) | metyloksantyny - blokery adenozyny i fosfodiesterazy |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amikacyna (Amikacin) | aminoglikozydy |
Gentamycyna (Gentamicin) | aminoglikozydy |
Streptomycyna (Streptomycin) | aminoglikozydy |
Tobramycyna (Tobramycin) | aminoglikozydy |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Furosemid (Furosemide) | leki moczopędne, diuretyk - pętlowe |
Torasemid (Torasemide) | leki moczopędne, diuretyk - pętlowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Kwas mykofenolowy (Mycophenolic acid) | inne leki immunosupresyjne |
Metotreksat (Methotrexate) | antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego) |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Betametazon (Betamethasone) | glikokortykosteroidy |
Inne rodzaje interakcji
Stosowanie cefakloru wiąże się z ryzykiem otrzymania fałszywie dodatnich wyników testu Coombsa (test wykrywający/identyfikujący przeciwciała odpornościowe we krwi), a także fałszywie dodatnich wyników oznaczeń stężenia glukozy w moczu w testach wykorzystujących roztwór Benedicta, roztwór Fehlinga lub tabletki z siarczanem miedzi.
Wpływ cefakloru na ciążę
Cefaklor należy stosować u kobiet w ciąży tylko w przypadkach bezwzględnie koniecznych, ponieważ brakuje badań przeprowadzonych wśród kobiet ciężarnych, które potwierdzałyby jednoznacznie brak działania teratogennego.
Wpływ cefakloru na laktację
Cefaklor przenika w niewielkich ilościach do mleka kobiecego, dlatego stosowanie leku w okresie laktacji wymaga zachowania ostrożności. Jeżeli stosowanie cefakloru jest konieczne, należy przyjąć lek zaraz po karmieniu, aby zachować maksymalny odstęp czasowy przed kolejnym karmieniem.
Skutki uboczne
- biegunka
- bezsenność
- powiększenie węzłów chłonnych
- nadpobudliwość
- stan splątania
- śródmiąższowe zapalenie nerek
- niedokrwistość aplastyczna
- niedokrwistość hemolityczna
- zwiększenie stężenia mocznika we krwi
- zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi
- zawroty głowy
- trombocytopenia
- senność
- agranulocytoza
- omamy
- białkomocz
- nerwowość
- swędzenie w okolicy narządów płciowych
- świąd
- zapalenie jelita grubego
- Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej
- zapalenie pochwy
- wysypka odropodobna
- zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych
- kandydoza pochwy
- eozynofilia
- leukopenia
- żółtaczka cholestatyczna
- neutropenia
- nudności
- pokrzywka
- rumień wielopostaciowy
- zapalenie wątroby
- wymioty
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania cefakloru
Wśród objawów przedawkowania cefakloru można wyróżnić biegunkę, nudności, wymioty i inne zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Mechanizm działania cefakloru
Cefaklor działa bakteriobójczo poprzez blokowanie aktywności transpeptydaz - białek, które uczestniczą w syntezie ściany komórkowej bakterii. W efekcie dochodzi do hamowania wytwarzania wiązań między mukopolisacharydami ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do lizy (rozpadu) komórki bakteryjnej.
Wchłanianie cefakloru
Cefaklor dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego. Przyjęcie leku z pokarmem może opóźnić osiągnięcie stężenia maksymalnego i zmniejszyć jego wartość do 50-75% wartości osiąganej po podaniu na czczo.
Dystrybucja cefakloru
Cefaklor wiąże się w 23,5% z białkami osocza.
Metabolizm cefakloru
Brak danych opisujących dokładny metabolizm cefakloru. Prawdopodobnie większość leku znajduje się w organizmie w postaci niezmienionej.
Wydalanie cefakloru
Lek wydalany jest z moczem głównie w postaci niezmienionej (60-85%) w ciągu 8 h, z czego większa część jest wydalana w ciągu pierwszych 2 h. Okres półtrwania cefakloru wynosi około 0,6-0,9 h, lecz u osób z bezmoczem może ulec wydłużeniu nawet 3-krotnie.