Indygokarmina, Indigotinum - Zastosowanie, działanie, opis

Podstawowe informacje o indygokarminie

Rok wprowadzenia na rynek
2022
Substancje aktywne
indygokarmina
Działanie indygokarminy
diagnostyczne
Postacie indygokarminy
roztwór do wstrzykiwań
Układy narządowe
układ moczowy
Specjalności medyczne
Urologia
Rys historyczny indygokarminy

Indygokarmina, nazywana inaczej indygotyną jest barwnikiem wykorzystywanym podczas produkcji leków, żywności oraz testów pH. Indygokarmina jest stosowana w diagnostyce obrazowej w celu wizualizacji ujść moczowodów podczas wykonywania cewnikowania dróg moczowych oraz cytoskopii. 

Wzór sumaryczny indygokarminy

C16H10N2O8S2

Spis treści

Wskazania do stosowania indygokarminy

Głównym zastosowaniem indygokarimny jest wizualizacja i określenie dokładnego położenia ujść moczowodów podczas ich cewnikowania lub cytoskopii. 
Substancja czynna jest wykorzystywana jako środek pomocniczy podczas badania integralności ścian moczowodów w trakcie zabiegów ginekologicznych lub chirurgicznych. 

Dawkowanie indygokarminy

Indygokarmina jest wykorzystywana w celach diagnostycznych. W związku z tym substancja czynna jest stosowana zwykle jednorazowo.
Procedura podania zakłada dożylne podanie 40 mg indygokarminy. Podanie powinno być stopniowe i trwać około minuty. 

Gotowy preparat powinien zostać podany natychmiast po otwarciu, a podawana dawka powinna zostać skontrolowana pod kątem przejrzystości roztworu lub zmiany zabarwienia. 

Podczas podania rekomendowane jest kontrolowanie ciśnienia tętniczego i pracy mięśnia sercowego ze względu na działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas podania.

Przeciwskazania do stosowania indygokarminy

Przeciwwskazaniem do stosowania indygokarminy jest wystąpienie nadwrażliwości na tę substancję czynną. 

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania indygokarminy

Podczas podania indygokarminy istnieje ryzyko wystąpienia poważnych objawów ze strony układu sercowo-naczyniowego. Po około godzinie od podania zgłaszano przypadki nagłego skoku ciśnienia tętniczego, który wymagał pilnej interwencji lekarskiej. Poza nadciśnieniem istnieje również ryzyko pojawienia się zaburzeń rytmu serca, bloku przedsionkowo-komorowego, spowolnienia pracy mięśnia sercowego oraz niedociśnienia. 

Podczas podania indygokarminy istnieje ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego, któremu towarzyszyła często pokrzywka, duszności lub skurcz oskrzeli. Pacjenci po przebytym w przeszłości wstrząsie powinni być poinformowani odnośnie ryzyka. 

Intensywnie niebieski kolor substancji czynnej może zmieniać odczyty niektórych urządzeń kontrolujących puls lub saturację pacjenta. 

Wpływ indygokarminy na ciążę

Ze względu na niewielką dostępność danych odnośnie stosowania leku u ciężarnych nie można z całą pewnością określić bezpieczeństwa leku w tej grupie pacjentów. Podanie indygokarminy doustnie nie odpowiadało za wywołanie toksycznego wpływu na płód, jednak bezpieczeństwo doustnej indygokarminy nie może stanowić przesłanki odnośnie jej prawdopodobnego bezpieczeństwa podczas podania dożylnego. 

Wpływ indygokarminy na laktację

Brak informacji odnośnie przenikania substancji czynnej do mleka ludzkiego. Ze względu na niską spodziewaną biodostępność po podaniu, prawdopodobieństwo odnośnie wpływu indygokarminy na karmione dziecko jest niewielkie, ale nie można go całkowicie wykluczyć. 

Skutki uboczne

zaparcia
zwiększenie aktywności AlAT
dyzuria
gorączka
ból brzucha
wymioty
nudności
tachykardia
pokrzywka
arytmia
bradykardia
wstrząs anafilaktyczny
osłabienie układu odpornościowego
blok przedsionkowo-komorowy
nadciśnienie
ból w miejscu wkłucia
duszność

Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)

Bardzo często
(≥1/10)
Często
(≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często
(≥1/1000 do <1/100)
Rzadko
(≥1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko
(<1/10 000)
Częstość nieznana
Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych

Mechanizm działania indygokarminy

Indygotyna ma intensywnie niebieską barwę. Substancja czynna jest praktycznie w całości wydalana przez nerki. Dzięki niezmienionej barwie substancji istnieje możliwość dokładnego zobrazowania i lokalizacji ujść moczowodów podczas zabiegów ginekologicznych lub urologicznych. 

Istnieje również hipoteza odnośnie mechanizmu jednego z działań niepożądanych indygokarminy a dokładniej nadciśnienia tętniczego. Substancja czynna może ograniczać syntezę tlenku azotu, który pełni rolę czynnika naczyniorozszerzającego uwalnianego przez śródbłonek. Zmniejszone stężenie tlenku azotu w osoczu może skutkować wzrostem ciśnienia tętniczego.

Wchłanianie indygokarminy

Indygokarmina jest wykrywana w ujściach moczowodów zwykle po czterech minutach od podania. 

Dystrybucja indygokarminy

Substancja czynna występuje w osoczu w połączeniu z białkami na poziomie około 90%. 

Metabolizm indygokarminy

Indygokarmina ulega reakcjom utlenienia, które prowadzą do powstania kwasu izatynowo-5-sulfonowego i kwasu 5-sulfoantranilowego. 

Wydalanie indygokarminy

Około 16% podanej dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Niewielka część dawki, bo około 2%, jest wydalana z kałem. 

Porozmawiaj z farmaceutą
Infolinia: 800 110 110

Zadzwoń do nas jeśli potrzebujesz porady farmaceuty.
Jesteśmy dla Ciebie czynni całą dobę, 7 dni w tygodniu, bezpłatnie.

Pobierz aplikację mobilną Pobierz aplikację mobilną Doz.pl

Ikona przypomnienie o zażyciu leku.
Zdarza Ci się ominąć dawkę leku?

Zainstaluj aplikację. Stwórz apteczkę. Przypomnimy Ci kiedy wziąć lek.

Dostępna w Aplikacja google play Aplikacja appstore
Dlaczego DOZ.pl
Niższe koszta leczenia

Darmowa dostawa do Apteki
Bezpłatna Infolinia dla Pacjentów.

ikona niższe koszty leczenia
Bezpieczeństwo

Weryfikacja interakcji leków.
Encyklopedia leków i ziół

Ikona encklopedia leków i ziół
Wsparcie w leczeniu

Porady na czacie z Farmaceutą.
E-wizyta z lekarzem specjalistą.

Ikona porady na czacie z farmaceutą
Newsletter

Bądź na bieżąco z DOZ.pl