Cyklosporyna, Ciclosporinum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o cyklosporynie
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1983
- Substancje aktywne
-
cyklosporyna
- Działanie cyklosporyny
-
immunosupresyjne (zmniejsza odporność)
- Postacie cyklosporyny
-
kapsułki miękkie, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, krople do oczu, roztwór doustny
- Układy narządowe
-
układ immunologiczny (odpornościowy)
- Specjalności medyczne
-
Dermatologia i wenerologia, Immunologia kliniczna, Nefrologia, Okulistyka, Reumatologia, Transplantologia kliniczna
- Rys historyczny cyklosporyny
-
Cyklosporyna to związek wyizolowany z grzyba Tolypocladium inflatum w toku badań próbki ziemi z terenów norweskich, które przeprowadzała firma Sandoz w Bazylei. Pierwszym zastosowaniem cyklosporyny w lecznictwie było wykorzystanie właściwości immunosupresyjnych leku do zmniejszanie ryzyka odrzucenia przeszczepionego narządu.
- Wzór sumaryczny cyklosporyny
-
C62H111N11O12
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające cyklosporynę
- Wskazania do stosowania cyklosporyny
- Dawkowanie cyklosporyny
- Przeciwskazania do stosowania cyklosporyny
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania cyklosporyny
- Przeciwwskazania cyklosporyny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje cyklosporyny z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje cyklosporyny z pożywieniem
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ cyklosporyny na ciążę
- Wpływ cyklosporyny na laktację
- Wpływ cyklosporyny na płodność
- Skutki uboczne
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania cyklosporyny
- Mechanizm działania cyklosporyny
- Wchłanianie cyklosporyny
- Dystrybucja cyklosporyny
- Metabolizm cyklosporyny
- Wydalanie cyklosporyny
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające cyklosporynę
Wskazania do stosowania cyklosporyny
Cyklosporyna jest stosowana w transplantologii w celu zapobiegania odrzuceniu przeszczepionego narządu (wątroby, nerek, trzustki, serca, płuc) oraz w przypadku allogenicznego przeszczepu szpiku. Wskazaniem do stosowania leku jest ciężka postać łuszczycy, atopowe zapalenie skóry, zespół nerczycowy (gdy terapia steroidowa jest nieskuteczna), ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów (gdy wprowadzenie leku modyfikującego przebieg choroby np. metotreksatu okazało się nieskuteczne). Cyklosporyna może być stosowana jako lek wywołujący remisję lub podtrzymujący efekt uzyskany po leczeniu kortykosteroidami, a także w leczeniu:
- endogennego zapalenia błony naczyniowej oka;
- ciężkiego zapalenia rogówki.
Dawkowanie cyklosporyny
Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od jednostki chorobowej, wieku, masy ciała, chorób towarzyszących (zaburzona praca nerek, niewydolność wątroby) etc.
Cyklosporynę należy stosować w dwóch dawkach podzielonych o stałej porze dnia, zachowując równych odstęp czasowy (najlepiej rano i wieczorem). Lek można przyjąć doustnie niezależnie od posiłków. Ze względu na różnice w biodostępności nie jest zalecane stosowanie zamienników. Dawki zwykle stosowane w transplantologii to 10-15 mg/kg masy ciała przyjęte 12 h przed planowanym przeszczepieniem narządu. Dawki te kontynuowane są przez 1-2 tygodnie po operacji, a następnie stopniowo zmniejszane do dawki 2-6 mg/kg masy ciała.
W przypadku jednoczesnego stosowania innych leków immunosupresyjnych dawki cyklosporyny są zwykle mniejsze.
Podanie dożylne należy stosować tylko wtedy, gdy podanie doustne jest niemożliwe z powodu zaburzeń żołądkowo-jelitowych lub gdy wymagane jest podanie bardzo dużych dawek leku.
We wskazach pozatransplantacyjnych zwykle stosowane dawki początkowe to 2,5 mg/kg masy ciała z możliwością zwiększenia dawkowania do maksymalnie 5 mg/kg masy ciała.
Dawkowanie w przypadku podania miejscowego do worka spojówkowego to 1 kropla na dobę przed snem.
Leczenie cyklosporyną wymaga regularnego monitorowania stężenia leku we krwi, stężenia kreatyniny oraz ciśnienia tętniczego.
Przeciwskazania do stosowania cyklosporyny
Przeciwwskazaniem są nadwrażliwość na cyklosporynę, zaburzenia czynności nerek, niewyrównane nadciśnienie tętnicze, nowotwory złośliwe, ryzyko rozwoju ciężkich zakażeń lub istniejące zakażenia, fotochemioterapia, radioterapia oraz terapia promieniowaniem UVB. Stosowanie cyklosporyny u dzieci i młodzieży z reumatoidalnym zapaleniem stawów jest przeciwwskazane, ze względu na brak wystarczających danych o bezpieczeństwie stosowania leku w tej grupie pacjentów.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania cyklosporyny
Stosowanie cyklosporyny wiąże się z ryzykiem rozwoju nowotworów (zwłaszcza skóry), szczególnie u pacjentów, którzy przyjmują lek długotrwale i w połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi. Należy ograniczyć ekspozycję na słońce, aby zminimalizować ryzyko nowotworu.
Cyklosporyna prowadzi do zwiększenia stężenia potasu w surowicy, dlatego należy unikać preparatów, które dodatkowo ograniczają jego wydalanie i przyczyniają się wystąpienia hiperkaliemii.
Pacjenci powinni szczególnie dbać o higienę jamy ustnej i regularnie kontrolować stan jamy ustnej u dentysty, aby zapobiec wystąpieniu przerostu dziąseł.
W przypadku stosowania szczepionek inaktywowanych i toksoidowych należy oznaczać miana przeciwciał.
Szczególną ostrożność powinni zachować pacjenci w podeszłym wieku, osoby ze zwiększonym stężeniem kwasu moczowego oraz lipidów.
Podczas stosowania leku może wystąpić przemijający wzrost stężenia kreatyniny i mocznika, który sugeruje zmniejszenie dawkowania.
Należy pamiętać o regularnym pomiarze bilirubiny i aktywności enzymów wątrobowych, aby wykluczyć uszkodzenie wątroby.
W trakcie leczenia cyklosporyną konieczne jest kontrolowanie skuteczności leczenia hipotensyjnego oraz stężenia magnezu we krwi. W sytuacji znaczne obniżenia poziomu magnezu należy wdrożyć suplementację.
Jeżeli u pacjenta pojawią się objawy wzrostu ciśnienia śródczaszkowego należy przerwać stosowanie leku ze względu na ryzyko nieodwracalnej utraty wzroku.
Brak jest wystarczających badań potwierdzających bezpieczeństwo stosowania leku poniżej 16 lat, dlatego stosowanie cyklosporyny w tej populacji należy ograniczyć do zespołu nerczycowego.
Przeciwwskazania cyklosporyny do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Przeciwwskazane jest łączenie cyklosporyny z takrolimusem, z pochodnymi smoły węglowej (dziegciu) i innymi lekami immunosupresyjnymi.
Interakcje cyklosporyny z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Doksorubicyna (Doxorubicin) | antybiotyki cytostatyczne |
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) | inne leki przeciwpadaczkowe |
Fenytoina (Phenytoin) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów |
Karbamazepina (Carbamazepine) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe |
Orlistat (Orlistat) | inhibitory lipazy |
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) | antybiotyki - INNE |
Terbinafina (Terbinafine) | inne substancje przeciwgrzybicze |
Tiklopidyna (Ticlopidine) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Winblastyna (Vinblastine) | alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Allopurynol (Allopurinol) | substancje hamujące syntezę kwasu moczowego - inhibitory oksydazy ksantynowej |
Amiodaron (Amiodarone) | leki przeciwarytmiczne - klasa III |
Amlodypina (Amlodipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Azytromycyna (Azithromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Danazol (Danazol) | testosteron i pochodne |
Dapoksetyna (Dapoxetine) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Dezogestrel (Desogestrel) | progestageny |
Diltiazem (Diltiazem) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Doksepina (Doxepin) | TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne |
Drospirenon (Drospirenone) | progestageny |
Duloksetyna (Duloxetine) | SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory |
Erytromycyna (Erythromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Flukonazol (Fluconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Fluoksetyna (Fluoxetine) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Gestoden (Gestodene) | progestageny |
Gliklazyd (Gliclazide) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Glimepiryd (Glimepiride) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Imatynib (Imatinib) | inhibitory kinazy białkowej |
Itrakonazol (Itraconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Karwedilol (Carvedilol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Ketokonazol (Ketoconazole) | przeciwgrzybicze pochodne imidazolu |
Klomipramina (Clomipramine) | TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne |
Kolchicyna (Colchicine) | substancje niewpływające na metabolizm kwasu moczowego (przeciw dnie moczanowej) |
Kwas cholowy (Cholic acid) | substancje stosowane w chorobach dróg żółciowych |
Lacydypina (Lacidipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Lewonorgestrel (Levonorgestrel) | progestageny |
Metoklopramid (Metoclopramide) | prokinetyki o zróżnicowanym mechanizmie działania |
Metyloprednizolon (Methylprednisolone) | glikokortykosteroidy |
Norelgestromin (Norelgestromin) | progestageny |
Opipramol (Opipramol) | TLPD - trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne |
Paroksetyna (Paroxetine) | SSRI - selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny |
Propranolol (Propranolol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Reboksetyna (Reboxetine) | substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania |
Trazodon (Trazodone) | SARI - selektyne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, dodatkowo blokujące receptor dla serotoniny |
Wenlafaksyna (Venlafaxine) | SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory |
Werapamil (Verapamil) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Wortioksetyna (Vortioxetine) | substancje przeciwdepresyjne o innym mechanizmie działania |
Worykonazol (Voriconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Testosteron (Testosterone) | testosteron i pochodne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amfoterycyna B (Amphotericin b) | antybiotyki przeciwgrzybicze |
Ciprofibrat (Ciprofibrate) | fibraty |
Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin) | fluorochinolony |
Famotydyna (Famotidine) | antagoniści receptorów histaminowych H2 |
Fenofibrat (Fenofibrate) | fibraty |
Gentamycyna (Gentamicin) | aminoglikozydy |
Melfalan (Melphalanum) | cytostatyki alkilujące |
Metotreksat (Methotrexate) | antymetaboilty kwasu foliowego (inhibitory reduktazy kwasu dihydrofoliowego) |
Naproksen (Naproxen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Takrolimus (Tacrolimus) | inhibitory kalcyneuryny |
Tobramycyna (Tobramycin) | aminoglikozydy |
Trimetoprim (Trimethoprim) | sulfonamidy i trimetoprim |
Wankomycyna (Vancomycin) | antybiotyki glikopeptydowe |
Diklofenak (Diclofenac) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Haloperidol (Haloperidol) | neuroleptyki klasyczne - pochodne butyrofenonu |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Aliskiren (Aliskiren) | inne leki nasercowe |
Atorwastatyna (Atorvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Digoksyna (Digoxin) | glikozydy nasercowe |
Fluwastatyna (Fluvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Kolchicyna (Colchicine) | substancje niewpływające na metabolizm kwasu moczowego (przeciw dnie moczanowej) |
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin)) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Nystatyna (Nystatin) | antybiotyki przeciwgrzybicze |
Pitawastatyna (Pitavastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Prawastatyna (Pravastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Rosuwastatyna (Rosuvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Simwastatyna (Simvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Somatostatyna (Somatostatin) | somatostatyny i analogi |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Dabigatran (Dabigatran) | leki przeciwzakrzepowe-inhibitory trombiny |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Ewerolimus (Everolimus) | inhibitory kinazy białkowej |
Syrolimus (Sirolimus) | selektywne leki immunosupresyjne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Atorwastatyna (Atorvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Benazepryl (Benazepril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Chinapryl (Quinapril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Cilazapryl (Cilazapril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Enalapril (Enalapril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Eplerenon (Eplerenone) | leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu |
Fluwastatyna (Fluvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Lizynopryl (Lisinopril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Peryndopryl (Perindopril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Prawastatyna (Pravastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Ramipryl (Ramipril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Rosuwastatyna (Rosuvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Simwastatyna (Simvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Somatostatyna (Somatostatin) | somatostatyny i analogi |
Spironolakton (Spironolactone) | leki moczopędne, diuretyki - oszczędzające potas - antagoniści aldosteronu |
Trandolapryl (Trandolapril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Zofenopryl (Zofenopril) | inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI |
Interakcje cyklosporyny z pożywieniem
Należy unikać łączenia cyklosporyny z sokiem grejpfrutowym ze względu na zmniejszenie metabolizmu leku i ryzyko nasilenia działań niepożądanych (bóle głowy, mięśni, drżenie kończyn, drgawki, wzrost ciśnienia).
Podczas leczenia cyklosporyną wskazane jest ograniczenie posiłków bogatotłuszczowych, ponieważ lek ten zwiększa stężenie lipidów we krwi. Należy również ograniczyć spożywanie produktów z dużą zawartością potasu, ponieważ może to prowadzić do hiperkaliemii, która objawia się bólem głowy, zaburzoną pracą serca, mrowieniem mięśni, brakiem koordynacji ruchowej.
Inne rodzaje interakcji
Ziele dziurawca może nasilać metabolizm cyklosporyny zmniejszając jej stężenie, a tym samym skuteczność terapeutyczną leku.
Zmniejszenie metabolizmu cyklosporyny i zwiększenie jej stężenia obserwowane jest przy jednoczesnym stosowaniu z ostropestem plamistym, jeżówką purpurową, żeń-szeniem oraz żurawiną.
Nadmierna ekspozycja na słońce podczas leczenia cyklosporyną może zwiększać ryzyko rozwoju nowotworu.
Wpływ cyklosporyny na ciążę
Badania wśród kobiet są ograniczone, ale na podstawie badań prowadzonych u zwierząt nie stwierdzono działania teratogennego cyklosporyny. Istnieją doniesienia o wpływie cyklosporyny na wystąpienie stanu przedrzucawkowego i przedwczesnego porodu noworodka z niską masą urodzeniową. Zastosowanie leku w ciąży jest dozwolone tylko w koniecznych przypadkach, gdy korzyści dla matki przewyższają ryzyko.
Wpływ cyklosporyny na laktację
Nie należy stosować cyklosporyny w okresie karmienia piersią, ponieważ lek ten przenika do mleka matki.
Wpływ cyklosporyny na płodność
Badania dotyczące wpływu cyklosporyny na płodność są ograniczone. Istnieją doniesienia, że lek ten może wpływać ujemnie na płodność.
Skutki uboczne
- zaburzenia czynności nerek
- ból głowy
- jadłowstręt
- drżenie
- hipercholesterolemia
- hirsutyzm
- nadciśnienie tętnicze
- Hiperlipidemia
- biegunka
- ból brzucha
- zaburzenia czynności wątroby
- przerost dziąseł
- skurcze mięśni
- hipomagnezemia
- parestezje
- nudności
- nadmierne owłosienie
- Hiperurykemia
- hiperkaliemia
- uczucie zmęczenia
- bóle mięśniowe
- niedokrwistość
- wysypka alergiczna
- nowotwory złośliwe
- niedowład
- trombocytopenia
- ataksja móżdżkowa
- zaburzenia widzenia
- bezsenność
- splątanie
- pobudzenie
- dezorientacja
- obrzęki
- zwiększenie masy ciała
- drgawki
- miopatia
- zaburzenia menstruacyjne
- polineuropatia ruchowa
- zespół hemolityczno-mocznicowy
- mikroangiopatyczna niedokrwistość hemolityczna
- ginekomastia
- hiperglikemia
- osłabienie mięśni
- zapalenie trzustki
- obrzęk tarczy nerwu wzrokowego
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Inne możliwe skutki uboczne
Podanie miejscowe do oka: ból i podrażnienie oka, zaczerwienienie spojówki/powieki, nieostre widzenie, łzawienie i swędzenie oka, wydzielina z oka, zapalenie spojówki/tęczówki/rogówki/powieki, opuchlizna powiek, torbiel na powiece, bliznowacenie rogówki, bolesna wysypka wokół oka wywołana wirusem opryszczki, ból głowy.
Podanie dożylne: reakcje rzekomoanafilaktyczne, zakażenia uogólnione i miejscowe, rozwój nowotworów, pozostałe skutki uboczne takie same jak w przypadku podania doustnego.
Objawy przedawkowania cyklosporyny
Po przedawkowaniu cyklosporyny mogą wystąpić: senność, zawroty głowy, nudności, zaburzenia czynności nerek, przyśpieszenie pracy serca (tachykardia). Istnieją badania, które donoszą o zatruciu noworodków (wcześniaków) po przedawkowaniu leku podanego pozajelitowo.
Mechanizm działania cyklosporyny
Cyklosporyna jest lekiem o działaniu immunosupresyjnym, który hamuje odczyny odporności komórkowej. W momencie pobudzenia limfocytów T (komórki odpowiedzi immunologicznej) przez antygen (ciało obce, które pobudza układ odpornościowy do produkcji przeciwciał) wzrasta stężenie jonów wapnia w cytoplazmie komórki. Po przyłączeniu jonów wapnia do kalmoduliny dochodzi do zmiany jej konformacji i aktywacji, dzięki czemu zyskuje zdolność aktywacji białka kalcyneuryny. Kalcyneuryna łączy się z czynnikiem aktywującym limfocyty - NFAT, a następnie przedostaje się do jądra, gdzie łączy się z odpowiednikami jądrowymi NFAT. Powstały kompleks stymuluje w jądrze produkcję cytokin prozapalnych (interleukiny 2,3,4,5, czynnik martwicy nowotworów TNF-α, transformujący czynnik wzrostu TGF-β, czynnik pobudzający kolonie granulocytów i makrofagów). Na poziomie komórkowym cyklosporyna hamuje w sposób odwracalny opisaną kaskadę zdarzeń prowadzącą do powstania cytokin prozapalnych poprzez zahamowanie aktywacji kalcyneuryny. Lek ten hamuje również tworzenie przeciwciał zależnych od limfocytów T. Nie oddziałuje na układ krwiotwórczy i czynność fagocytów, co odróżnia go od leków cytostatycznych.
Wchłanianie cyklosporyny
Cyklosporyna ze względu na budowę lipofilową słabo wchłania się z przewodu pokarmowego. Biodostępność po podaniu doustnym mieści się w zakresie 20-50%. Może występować duża zmienność biodostępności leku nie tylko pomiędzy chorymi, ale także u jednego pacjenta. Stężenie maksymalne zostaje osiągnięte w ciągu 1-2 od podania, ale czas ten może ulec wydłużeniu, gdy lek zostanie przyjęty z posiłkiem bogatotłuszczowym. Osiągane stężenia leku we krwi mogą być różne w zależności od masy ciała. U osób z większą masą ciała może być konieczne podanie większej dawki leku w celu osiągnięcia takiego samego stężenia jak u osoby z normalną masą ciała, ze względu na silną kumulację cyklosporyny w tkance tłuszczowej.
Dystrybucja cyklosporyny
Cyklosporyna wiąże się w 33%-47% w osoczu, w 4% -9% w limfocytach, 5%-12% w granulocytach i 41%-58% w erytrocytach. W osoczu prawie całkowicie związana jest z lipoproteinami. Ze względu na swoją budowę koncentruje się głównie w tkankach bogatych w lipidy.
Metabolizm cyklosporyny
Metabolizm cyklosporyny zachodzi głównie przy udziale enzymu CYP3A4, w mniejszym stopniu przy udziale CYP3A5, które są zlokalizowane w wątrobie i w ścianie jelita cienkiego. Spośród około 15 metabolitów wyróżnia się te, które zachowują około 10% aktywności farmakologicznej związku macierzystego.
Wydalanie cyklosporyny
Drogą wydalania leku jest głównie żółć. Z moczem wydalane jest około 6% leku, większość w postaci metabolitów, a zaledwie 0,1% w postaci niezmienionej. Okres półtrwania leku w fazie eliminacji może znacząco różnić się między pacjentami (od 6,3 do 20,4 h). U dzieci wydalanie leku może zachodzić nawet 4 razy szybciej niż u osób powyżej 40 roku życia, dlatego po podaniu takiej samej dawki leku osiągane stężenia mogą być mniejsze.