Escyna, Escinum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o escyna
- Rok wprowadzenia na rynek
-
kwiecień 1974 r.
- Substancje aktywne
-
escyna
- Działanie escyny
-
przeciwobrzękowe i przeciwwysiękowe, przeciwzakrzepowe (antykoagulacyjne), przeciwzapalne
- Postacie escyny
-
tabletki dojelitowe, żel
- Układy narządowe
-
układ krwionośny (sercowo-naczyniowy)
- Specjalności medyczne
-
Angiologia, Chirurgia naczyniowa, Medycyna sportowa, Ortopedia i traumatologia narządu ruchu
- Rys historyczny escyny
-
Escyna pozyskiwana jest z nasion kasztanowca zwyczajnego Aesculus Hippocastanum. Pochodzi on z Półwyspu Bałkańskiego. W 1576 roku rozpoczęto jego uprawę w Wiedniu. Rozpowszechnił się szybko w pozostałych krajach Europy, trafił do Polski w XVII wieku. Escyna należy do grupy związków nazywanych saponinami, która w największej ilości występuje w nasionach kasztanowca. Pierwsze badania dotyczą działania przeciwobrzękowego, które było przeprowadzane na szczurach w 1961roku. Pozostałe badania kliniczne prowadzone w latach 80 i 90-tych potwierdziły silne działanie przeciwzapalne i hamujące przepuszczalność naczyń żylnych.
- Wzór sumaryczny escyny
-
C55H86O24
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające escynę
- Wskazania do stosowania escyny
- Dawkowanie escyny
- Przeciwskazania do stosowania escyny
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania escyny
- Interakcje escyny z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje escyny z alkoholem
- Wpływ escyny na prowadzenie pojazdów
- Wpływ escyny na ciążę
- Wpływ escyny na laktację
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania escyny
- Mechanizm działania escyny
- Wchłanianie escyny
- Metabolizm escyny
- Wydalanie escyny
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające escynę
Wskazania do stosowania escyny
Escyna należy do grupy saponin otrzymywanych z nasion kasztanowca. Działa przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie oraz wpływa dobroczynnie na stan napięcia naczyń krwionośnych, zmniejszając przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych.
Znalazła zastosowanie zarówno w profilaktyce jak i leczeniu zapalenia żył i żylaków kończyn dolnych, krwiaków i obrzęków (pooperacyjnych, pourazowych), przewlekłej niewydolności żylnej oraz w leczeniu żylaków odbytu (hemoroidy).
Stosowana w formie żelu do smarowania (leki wieloskładnikowe) może być używana w leczeniu obrzęków miejscowych, stłuczeń oraz bólów kręgosłupa związanych z uciskiem na nerwy rdzeniowe kręgosłupa lędźwiowego.
Dawkowanie escyny
Escyna może być stosowana zarówno doustnie, jak i zewnętrznie w formie żelu do smarowania.
Dawka dobowa doustna zwykle wynosi do 120 mg escyny. W przypadku dłuższego stosowania zmniejsza się ją do 80 mg.
U osób w wieku podeszłym nie jest konieczna zmiana dawki. U dzieci (7–14 lat stosuje się do 60 mg na dobę).
Przy podaniu zewnętrznym na skórę można wcierać w miejsca zmienione chorobowo do 5 razy dziennie. Masowanie w miejscu podania żelu wspomaga proces wchłaniania i przyśpiesza działanie terapeutyczne.
Przeciwskazania do stosowania escyny
Escyny nie powinno się podawać w przypadku nadwrażliwości na substancję, ciężkiej niewydolności nerek oraz okresu ciąży i karmienia piersią.
Dodatkowo, postaci stosowanej na skórę nie wolno nanosić na rany otwarte, błony śluzowe, skórę poddaną wcześniej promieniowaniu oraz w przypadku martwicy powłok skórnych.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania escyny
U pacjentów leczonych escyną konieczna jest kontrola pracy nerek.
Nie należy zapominać o dodatkowych czynnościach zapobiegających zakrzepicy i żylakom takich jak: bandażowanie uciskowe nóg, noszenie rajstop uciskowych ( gdzie stopień ucisku wskazuje lekarz ) oraz stosowanie okładów chłodzących.
Bardzo ważne jest monitorowanie reakcji pacjenta na terapię escyną, gdyż wystąpienie grudek podskórnych, wrzodów skórnych, obrzęku jednej bądź obu nóg, ostrego bólu w obrębie skóry, zapalenia skóry może być przyczyną niewydolności serca, zapalenia zakrzepowego żył oraz niewydolności nerek.
Interakcje escyny z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Amikacyna (Amikacin) | aminoglikozydy |
Gentamycyna (Gentamicin) | aminoglikozydy |
Neomycyna (Neomycin) | aminoglikozydy |
Streptomycyna (Streptomycin) | aminoglikozydy |
Tobramycyna (Tobramycin) | aminoglikozydy |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Acenokumarol (Acenocoumarol) | leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K |
Heparyna (Heparin) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Klopidogrel (Clopidogrel) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Rywaroksaban (Rivaroxaban) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory czynnika Xa |
Sulodeksyd (Sulodexide) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Warfaryna (Warfarin) | leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K |
Enoksaparyna (Enoxaparin) | leki przeciwzakrzepowe - heparyna, heparynoidy i pochodne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Ampicylina (Ampicillin) | penicyliny wrażliwe na beta-laktamazę |
Interakcje escyny z alkoholem
Escyna nie wchodzi w interakcję z alkoholem.
Wpływ escyny na prowadzenie pojazdów
Escyna nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn i urządzeń.
Wpływ escyny na ciążę
Escyny nie należy stosować u kobiet w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze. Badania, którymi obecnie dysponujemy dotyczą wpływu na ciążę u zwierząt (myszy i szczurów) gdzie, po podaniu doustnym zaobserwowano działanie embriotoksyczne (zmniejszoną masę płodu, opóźnione kostnienie szkieletu, a przy dużych dawkach obumarcie zarodków).
Wpływ escyny na laktację
Obecnie nie dysponujemy badaniami na temat przenikania escyny do mleka matek karmiących, dlatego należy unikać jej stosowania podczas karmienia piersią.
Skutki uboczne
- biegunka
- ból głowy
- nudności
- wymioty
- zawroty głowy
- dyskomfort w jamie brzusznej
- alergiczne zapalenie skóry
- pokrzywka
- rumień
- wysypka
- nadciśnienie
- tachykardia
- Krwotok
- ciężkie reakcje alergiczne
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania escyny
Do tej pory nie są znane żadne przypadki przedawkowania escyny zarówno w formie doustnej jak i stosowanej zewnętrznie.
Mechanizm działania escyny
Escyna jest czynną biologicznie saponiną otrzymywaną z nasion kasztanowca Aesculus Hippocastani, wyróżniająca się dwoma formami α- i β-escyną. Głównie wykazuje ona silne działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe związane z redukcją wydzielania wody do przestrzeni międzykomórkowych ( wpływa na kanały jonów Ca+2 ). Przeciwdziała skutkom procesów zapalnych poprzez zmniejszenie stężenia adenozynotrójfosforanu (ATP), spadek aktywności fosfolipazy A2, uwalnianie czynnika aktywującego płytki (PAF) oraz wzrost aktywacji prostaglandyn. Prowadzi do uszczelnienia i ochrony naczyń krwionośnych dzięki hamowaniu aktywacji granulocytów obojętnochłonnych. Uszczelnienie naczyń związane jest hamowaniem enzymów rozkładających składniki śródbłonka naczyń krwionośnych oraz nasilaniem procesów syntezy tych składników ( głównie proteoglikanów).
Stosowanie escyny pozwala także obniżyć aktywność enzymów ( elastazy, hialuronidazy, β-glukuronidazy, arylosulfatazy oraz β-N-acetyloglukozamidazy), których poziom jest podwyższony nawet o 60 % u pacjentów z przewlekłą chorobą naczyń żylnych.
Wchłanianie escyny
Escyna wchłania się z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym w ok. 12-16 %.
Metabolizm escyny
Escyna podawana jest w formie doustnej i dożylnej. Metabolizm został zbadany na szczurach i przebiega on szybciej w przypadku tabletki doustnej niż wlewu dożylnego.
Wydalanie escyny
Wydalanie escyny zachodzi przez nerki i drogi żółciowe.