Hymekromon, Hymecromonum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o hymekromonie
- Substancje aktywne
-
hymekron
- Działanie hymekromonu
-
rozkurcza mięśnie gładkie dróg żółciowych, żółciopędne, żółciotwórcze
- Postacie hymekromonu
-
tabletki
- Układy narządowe
-
układ pokarmowy (trawienny)
- Specjalności medyczne
-
Choroby wewnętrzne, Gastroenterologia, Geriatria, Medycyna rodzinna
- Wzór sumaryczny hymekromonu
-
C10H8O3
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające hymekromon
- Wskazania do stosowania hymekromonu
- Dawkowanie hymekromonu
- Przeciwskazania do stosowania hymekromonu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania hymekromonu
- Interakcje hymekromonu z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ hymekromonu na prowadzenie pojazdów
- Wpływ hymekromonu na ciążę
- Wpływ hymekromonu na laktację
- Skutki uboczne
- Mechanizm działania hymekromonu
- Wchłanianie hymekromonu
- Dystrybucja hymekromonu
- Metabolizm hymekromonu
- Wydalanie hymekromonu
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające hymekromon
Wskazania do stosowania hymekromonu
Hymekromon jest substancją, która poprzez zmniejszanie zastoju żółci, zmniejsza dolegliwości związane z chorobami dróg żółciowych, a także zapobiega tworzeniu się złogów i kamieni żółciowych.
Związek stosuje się w chorobach przewodów żółciowych z niepowikłaną kamicą woreczka żółciowego, a także jako dodatkowy element terapii w stanach skurczowych przewodów żółciowych oraz zaburzeń dyspeptycznych. Związek stosuje się także do łagodzenia dolegliwości związanych z niewystarczającym wydzieleniem żółci obejmujących nudności, zaparcia czy brak łaknienia. Hymekromon podaje się również po operacjach woreczka żółciowego oraz dróg żółciowych.
Dawkowanie hymekromonu
Hymekromon przyjmuje się 30 minut przed planowanym posiłkiem.
Dawkowanie związku zależy od jednostki chorobowej oraz stanu klinicznego pacjenta.
Zwykle stosowane dawki u osób dorosłych: od 200 mg do 400 mg na dobę.
Przeciwskazania do stosowania hymekromonu
Przeciwwskazaniem do stosowania hymekromonu jest występowanie nadwrażliwości na związek. Dodatkowo leku nie należy podawać osobom z istniejącą:
- niedrożnością dróg żółciowych;
- chorobą Leśniowskiego-Crohna bądź wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy;
- ciężką niewydolnością nerek lub wątroby.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania hymekromonu
Jeśli podczas stosowania hymekromonu pojawią się objawy niewydolności nerek bądź wątroby terapię związkiem należy przerwać.
Interakcje hymekromonu z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Metoklopramid (Metoclopramide) | prokinetyki o zróżnicowanym mechanizmie działania |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Morfina (Morphine) | agoniści receptora opioidowego |
Wpływ hymekromonu na prowadzenie pojazdów
Hymekromon nie wywiera negatywnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania maszyn mechanicznych.
Wpływ hymekromonu na ciążę
Nie wiadomo czy związek przenika przez łożysko, dopuszcza się stosowanie związku podczas ciąży, jeśli korzyści z terapii dla matki przewyższają ryzyko zdrowotne dla zarodka/płodu.
Decyzję o stosowaniu hymekromonu podczas ciąży podejmuje lekarz.
Wpływ hymekromonu na laktację
Brak danych na temat przenikania hymekromonu do mleka kobiecego.
Decyzję o stosowaniu hymekromonu podczas laktacji podejmuje lekarz.
Skutki uboczne
- biegunka
- reakcje nadwrażliwości
- uczucie pełności
- ucisk w jamie brzusznej
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Mechanizm działania hymekromonu
Hymekromon nasila wydzielanie żółci o niskiej gęstości oraz zwiększa odruchowe jej wydalanie z woreczka żółciowego poprzez skurcz mięśniówki gładkiej oraz rozkurcz zwieraczy woreczka. Działania te przyczyniają się do zmniejszenia zastoju żółci i tworzenia kamieni żółciowych oraz redukcji dolegliwości towarzyszącym tym procesom.
Wchłanianie hymekromonu
Hymekromon jest łatwo wchłaniany z przewodu pokarmowego. Stężenie maksymalne uzyskiwane jest po około 2-3 godzinach od podania.
Dystrybucja hymekromonu
Nie ustalono czy związek przenika do mleka oraz przez łożysko.
Metabolizm hymekromonu
Substancja jest metabolizowana do sulfonianu oraz glukuronianu hymekromonu.
Wydalanie hymekromonu
Hymekromon jest usuwany z organizmu na drodze nerkowej. Okres półtrwania związku wynosi około 1 godziny.