Nadtlenek benzoilu, Benzoylis peroxidum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o nadtlenku benzoilu
- Rok wprowadzenia na rynek
-
1968
- Substancje aktywne
-
nadtlenek benzoilu
- Działanie nadtlenku benzoilu
-
keratolityczne (złuszczające), przeciwbakteryjne, przeciwłojotokowe (zmniejsza czynność gruczołów łojowych)
- Postacie nadtlenku benzoilu
-
emulsja na skórę , krem, żel
- Układy narządowe
-
powłoka wspólna (skóra i błony śluzowe)
- Specjalności medyczne
-
Dermatologia i wenerologia
- Rys historyczny nadtlenku benzoilu
-
Nadtlenek benzoilu został wprowadzony na rynek w 1968 roku przez podmiot odpowiedzialny GlaxoSmithKline Inc.
- Wzór sumaryczny nadtlenku benzoilu
-
C14H10O4
Spis treści
- Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające nadtlenek benzoilu
- Wskazania do stosowania nadtlenku benzoilu
- Dawkowanie nadtlenku benzoilu
- Przeciwskazania do stosowania nadtlenku benzoilu
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania nadtlenku benzoilu
- Interakcje nadtlenku benzoilu z innymi substancjami czynnymi
- Wpływ nadtlenku benzoilu na ciążę
- Wpływ nadtlenku benzoilu na laktację
- Inne możliwe skutki uboczne
- Objawy przedawkowania nadtlenku benzoilu
- Mechanizm działania nadtlenku benzoilu
- Wchłanianie nadtlenku benzoilu
- Wydalanie nadtlenku benzoilu
Wybrane produkty lecznicze dopuszczone do obrotu w RP zawierające nadtlenek benzoilu
Wskazania do stosowania nadtlenku benzoilu
Nadtlenek benzoilu stosuje się miejscowo na skórę. Wykazuje działanie przeciwbakteryjne oraz złuszczające.
Substancję wykorzystuje się w leczeniu trądziku pospolitego.
Dawkowanie nadtlenku benzoilu
Nadtlenek benzoilu stosuje się zewnętrznie na skórę.
Dawka stosowana w leczeniu zależna jest od wrażliwości skóry.
Dawka zwykle stosowana (dobowa) u osób powyżej 12 roku życia: maksymalnie do 2 razy na dobę na zmienioną chorobowo skórę.
Nie należy nakładać substancji na zdrową skórę. Okres leczenia wynosi zwykle od 4 do 10 tygodni.
Przeciwskazania do stosowania nadtlenku benzoilu
Nie należy stosować nadtlenku benzoilu w przypadku nadwrażliwości na substancję oraz u pacjentów z egzemą, przewlekłym zapaleniem skóry i oparzeniami. Ponadto substancja przeciwwskazana jest do stosowania na uszkodzoną skórę, na błony śluzowe, do oczu, w okolice ust i nosa.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania nadtlenku benzoilu
Należy unikać kontaktu nadtlenku benzoilu z oczami, ustami, błonami śluzowymi oraz z podrażnioną skórą i otwartymi ranami. Ponadto należy zachować ostrożność stosując substancję na wrażliwą skórę, np. na okolicę szyi. Należy unikać ekspozycji leczonych obszarów skóry na promieniowanie UV (słońce, solaria). Nadtlenek benzoilu może powodować wybielanie włosów i tkanin.
Interakcje nadtlenku benzoilu z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Izotretynoina (Izotretinoina) (Isotretinoin) | retinoidy i pochodne |
Kwas salicylowy (Salicylic acid) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Erytromycyna (Erythromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Klindamycyna (Clindamycin) | antybiotyki linkozamidowe - linkozamidy |
Wpływ nadtlenku benzoilu na ciążę
Należy zachować ostrożność stosując nadtlenek benzoilu u kobiet w ciąży, z uwagi na brak badań dotyczących wpływu substancji na płód.
Wpływ nadtlenku benzoilu na laktację
Z uwagi na brak danych dotyczących przenikania nadtlenku benzoilu do mleka matki, należy unikać stosowania substancji u kobiet karmiących piersią.
Inne możliwe skutki uboczne
Stosowanie nadtlenku benzoilu może powodować przesuszenie, zaczerwienienie, nadmierne łuszczenie się skóry oraz nieznaczne uczucie ciepła lub kłucia w miejscu nałożenia substancji.
Objawy przedawkowania nadtlenku benzoilu
Zbyt częste lub nadmierne stosowanie nadtlenku benzoilu może powodować obrzęk skóry lub rumień.
Mechanizm działania nadtlenku benzoilu
Nadtlenek benzoilu wykazuje aktywność przeciwbakteryjną w stosunku do bakterii z rodzaju Propionibacterium (będących jedną z przyczyn powstawania trądziku pospolitego) oraz bakterii z rodzaju Micrococcacae. Ponadto substancja hamuje namnażanie komórek gruczołów łojowych, zmniejszając ilość lipidów na powierzchni skóry. Zmniejsza także wielkość i ilość korneocytów (martwych komórek występujących w zrogowaciałej warstwie naskórka), wywierając korzystny wpływ na zaburzenia rogowacenia naskórka.
Wchłanianie nadtlenku benzoilu
Nadtlenek benzoilu po podaniu miejscowym wnika w skórę i metabolizowany jest do kwasu benzoesowego. Wchłanianiu ogólnoustrojowemu ulega około 5% metabolitu.
Wydalanie nadtlenku benzoilu
Wydalanie kwasu benzoesowego (metabolitu nadtlenku benzoilu) odbywa się przez nerki.