Ombitaswir, Ombitasvirum - Zastosowanie, działanie, opis
Podstawowe informacje o ombitaswirze
- Rok wprowadzenia na rynek
-
2014
- Substancje aktywne
-
ombitaswir
- Działanie ombitaswiru
-
przeciwwirusowe
- Postacie ombitaswiru
-
tabletki powlekane
- Układy narządowe
-
układ krwiotwórczy i krew, układ pokarmowy (trawienny)
- Specjalności medyczne
-
Choroby zakaźne i pasożytnicze
- Rys historyczny ombitaswiru
-
W 2014 roku ombitaswir został zatwierdzony przez Swissmedic (Swiss Agency for Therapeutic Products) w preparacie złożonym Viekira Pak. Podmiotem odpowiedzialnym była firma Abbvie. W grudniu tego samego roku lek został zaaprobowany przez United States FDA (Food and Drug Administration) i wprowadzony na rynek amerykański przez firmę Abbvie. W styczniu 2015 ombitaswir w preparacie Holkira Pak został zatwierdzony do terapii pacjentów z genotypem 1b wirusowego zapalenia wątroby typu C, natomiast w lipcu 2015 roku jako składnik preparatu złożonego Technivie został zatwierdzony przez Health Canada i zarejestrowany do leczenia pacjentów z genotypem 4 przewlekłego wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV).
- Wzór sumaryczny ombitaswiru
-
C50H67N7O8
Spis treści
- Wskazania do stosowania ombitaswiru
- Dawkowanie ombitaswiru
- Przeciwskazania do stosowania ombitaswiru
- Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ombitaswiru
- Przeciwwskazania ombitaswiru do łączenia z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje ombitaswiru z innymi substancjami czynnymi
- Interakcje ombitaswiru z pożywieniem
- Wpływ ombitaswiru na prowadzenie pojazdów
- Inne rodzaje interakcji
- Wpływ ombitaswiru na ciążę
- Wpływ ombitaswiru na laktację
- Wpływ ombitaswiru na płodność
- Skutki uboczne
- Objawy przedawkowania ombitaswiru
- Mechanizm działania ombitaswiru
- Wchłanianie ombitaswiru
- Dystrybucja ombitaswiru
- Metabolizm ombitaswiru
- Wydalanie ombitaswiru
Wskazania do stosowania ombitaswiru
Ombitaswir jest stosowany w terapii skojarzonej z rybawiryną pacjentów dorosłych cierpiących na wirusowe zapalenie wątroby typu C genotypu 1a bez marskości wątroby lub z wyrównaną marskością wątroby. Ombitaswir w połączeniu z parytaprewirem, rytonawirem i dasabuwirem jest stosowany w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C genotypu 1b. Witusowe zapalenie wątroby typu C to choroba zakaźna wywoływana przez wirusa HCV (ang. Hepatitis C Virus). Dotychczas odkryto 9 genotypów wirusa, z czego najbardziej powszechny jest genotyp 1.
Dawkowanie ombitaswiru
Ombitaswir podawany jest doustnie podczas posiłków, najczęściej raz na dobę. Substancję stosuje się w połączeniu z innymi lekami hamującymi wirusa HCV.
Dawkowanie dla osób w podeszłym wieku, pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby oraz u osób z zaburzeniami pracy nerek nie różni się od standardowego dawkowania dla osób dorosłych.
Przeciwskazania do stosowania ombitaswiru
Terapia ombitaswirem jest przeciwwskazana w niewydolności wątroby stopnia C według skali Childa.
Ombitaswirem nie mogą być leczone pacjentki przyjmujące etynylestradiol (składnik tabletek antykoncepcyjnych oraz systemów dopochwowych).
Przeciwwskazane jest jednoczesne leczenie ombitaswirem i lekami metabolizowanymi przez CYP3A a także substancjami hamującymi bądź pobudzającymi działanie CYP3A4.
Przeciwwskazane jest leczenie ombitaswirem wirusowego zapalenia wątroby typu C o genotypach 2, 3, 5 i 6 (brak badań określających skuteczność leku w tych genotypach).
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania ombitaswiru
Ombitaswir należy ze szczególną ostrożnością stosować u pacjentów cierpiących na zaburzenia pracy wątroby. Już umiarkowane zaburzenia pracy wątroby określane stopniem B według skali Childa-Pugha stanowią podstawę do wnikliwej obserwacji pacjenta leczonego ombitaswirem i wykonywania regularnych badań czynności wątroby.
Ombitaswir predysponuje do wystąpienia działań niepożądanych posteroidowych podczas jednoczesnej terapii z glikokortykosteroidami. Szczególnie narażeni są pacjenci długotrwale przyjmujący sterydy.
Pacjenci stosujący leki obniżające poziom cholesterolu z grupy statyn muszą przyjmować zmodyfikowane dawki leku podczas terapii ombitaswirem. Część statyn jest przeciwwskazana podczas leczenia, najczęściej podaje się prawastatynę lub rozuwastatynę.
Przeciwwskazania ombitaswiru do łączenia z innymi substancjami czynnymi
Nie można prowadzić terapii ombitaswirem i lekami zawierającymi etynyloestriadiol (doustne leki antykoncepcyjne, dopochwowe systemy terapeutyczne).
Zakazane jest leczenie ombitaswirem i lekami metabolizowanymi przez CYP3A. Są to między innymi alfuzosyna, amiodaron, astemizol, terfenadyna, cyzapryd, kolchicyna, ergotamina, dihydroergotamina, ergonowina, metyloergometryna, kwas fusydowy, lowastatyna, symwastatyna, atorwastatyna, midazolam, triazolam, pimozyd, kwetiapina, chinidyna, salmeterol oraz sildenafil.
Ponad to przeciwwskazaniem do terapii ombitaswirem jest stosowanie leków hamujących bądź pobudzających cytochrom P450 CYP3A4. Przykładowe leki z tej grupy to kobicystat, indynawir, lopinawir/rytonawir, sakwinawir, typranawir, itrakonazol, ketokonazol, pozakonazol, worykonazol, klarytromycyna, telitromycyna, koniwaptan (inhibitory CYP3A4) oraz karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, efawirenz, newirapina, etrawiryna, enzalutamid, mitotan, ryfampicyna, dziurawiec zwyczajny (induktory CYP3A4).
Interakcje ombitaswiru z innymi substancjami czynnymi
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Abakawir (Abacavir) | nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy |
Amiodaron (Amiodarone) | leki przeciwarytmiczne - klasa III |
Atorwastatyna (Atorvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Buprenorfina (Buprenorphine) | substancje o działaniu agonistyczno-antagonistycznym na receptory opioidowe |
Digoksyna (Digoxin) | glikozydy nasercowe |
Etopozyd (Etoposide) | inne cytostatyki pochodzenia naturalnego |
Fenytoina (Phenytoin) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów |
Flurbiprofen (Flurbiprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Fluwastatyna (Fluvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Furosemid (Furosemide) | leki moczopędne, diuretyk - pętlowe |
Glipizyd (Glipizide) | doustne leki przeciwcukrzycowe - pochodne sulfonylomocznika |
Ibuprofen (Ibuprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Indometacyna (Indomethacin) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Karwedilol (Carvedilol) | antagoniści receptorów beta-1 i beta-2 adrenergicznych |
Ketoprofen (Ketoprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Lamotrygina (Lamotrigine) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów |
Lewotyroksyna (Levothyroxine (sodium)) | hormony tarczycy |
Losartan (Losartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Lowastatyna (Lovastatin (monacolin k, mevinolin)) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Metylodigoksyna (Metildigoxin) | glikozydy nasercowe |
Minoksydyl (Minoxidil) | substancje czynne stosowane w dermatologii |
Morfina (Morphine) | agoniści receptora opioidowego |
Nalokson (Naloxone) | antagoniści receptora opioidowego |
Naltrekson (Naltrexone) | antagoniści receptora opioidowego |
Naproksen (Naproxen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Simwastatyna (Simvastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Topotekan (Topotecan) | inne leki przeciwnowotworowe |
Tramadol | agoniści receptora opioidowego |
Winkrystyna (Vincristine) | alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi |
Testosteron (Testosterone) | testosteron i pochodne |
Diklofenak (Diclofenac) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Abatacept (Abatacept) | przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne |
Adalimumab (Adalimumab) | przeciwciała monoklonalne - immunosupresyjne |
Anakinra (Anakinra) | inhibitory interleukiny |
Bosutinib (Bosutinib) | inhibitory kinazy białkowej |
Cyklofosfamid (Cyclophosphamide) | cytostatyki alkilujące |
Fenobarbital (Luminal) (Phenobarbital) | inne leki przeciwpadaczkowe |
Hydrokortyzon (Hydrocortisone) | glikokortykosteroidy |
Infliksymab (Infliximab) | inhibitory czynnika martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa |
Ryfampicyna (Rifampicin (rifampin)) | antybiotyki - INNE |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Afatynib (Afatinib) | inhibitory kinazy białkowej |
Ambrisentan (Ambrisentan) | antagoniści receptora endoteliny ETA |
Bisoprolol (Bisoprolol) | antagoniści receptorów beta 1 oraz rozszerzające naczynia obwodowe |
Deksametazon (Dexamethasone) | glikokortykosteroidy |
Erytromycyna (Erythromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Feksofenadyna (Fexofenadine) | antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego |
Flukonazol (Fluconazole) | przeciwgrzybicze pochodne triazolu |
Imatynib (Imatinib) | inhibitory kinazy białkowej |
Ketokonazol (Ketoconazole) | przeciwgrzybicze pochodne imidazolu |
Klarytromycyna (Clarithromycin) | antybiotyki makrolidowe - makrolidy |
Klobazam (Clobazam) | BZD - benzodiazepiny |
Kobicystat (Cobicistat) | inhibitory proteazy HIV |
Lansoprazol (Lansoprazole) | IPP - inhibitory pompy protonowej |
Loperamid (Loperamide) | leki przeciwbiegunkowe |
Omeprazol (Omeprazole) | IPP - inhibitory pompy protonowej |
Pantoprazol (Pantoprazole) | IPP - inhibitory pompy protonowej |
Prawastatyna (Pravastatin) | statyny - inhibitory reduktazy HMG-CoA |
Progesteron (Progesterone) | progesteron i gestageny |
Rabeprazol (Rabeprazole) | IPP - inhibitory pompy protonowej |
Sildenafil (Sildenafil) | inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5 |
Sulfasalazyna (Sulfasalazine) | pochodne kwasu aminosalicylowego |
Takrolimus (Tacrolimus) | inhibitory kalcyneuryny |
Tamoksyfen (Tamoxifen) | SERM - selektywne modulatory receptora estrogenowego |
Wardenafil (Vardenafil) | inhibitory fosfodieasterazy V - PDE5 |
Werapamil (Verapamil) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Winblastyna (Vinblastine) | alkaloidy barwinka (Vinca) i analogi |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Almotryptan (Almotriptan) | tryptany - selektywni agoniści receptora serotoninowego 5-HT1 |
Anastrozol (Anastrozole) | inne leki przeciwnowotworowe |
Apomorfina (Apomorphine) | agoniści receptorów dopaminowych |
Atazanawir (Atazanavir) | inne substancje przeciwwirusowe działające bezpośrednio na wirusy |
Azelastyna (Azelastine) | antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego |
Celekoksyb (Celecoxibum) | NLPZ hamujące wybiórczo COX-2 - koksyby |
Cyzapryd (Cisapride) | substancje hamujące perystaltykę jelit o zróżnicowanym mechanizmie działania |
Deksibuprofen (Dexibuprofen) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Diltiazem (Diltiazem) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na mięsień sercowy |
Domperidon (Domperidone) | inne leki stosowane w czynnościowych zaburzeniach jelit |
Felodypina (Felodipine) | leki blokujące kanały wapniowe - działające na naczynia krwionośne |
Fenytoina (Phenytoin) | leki przeciwpadaczkowe - blokujące kanały sodowe i stabilizujące błony neuronów |
Fluorouracyl (Fluorouracil) | antymetabolity pirymidyny |
Flutikazon (Fluticasone) | glikokortykosteroidy |
Golimumab (Golimumab) | przeciwciała monoklonalne - przeciwreumatyczne |
Irbesartan (Irbesartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Kandesartan (Candesartan) | ARB, sartany - blokery receptora angiotensyny II |
Ketamina (Ketamine) | substancje do znieczulenia ogólnego, anestetyki - INNE |
Klopidogrel (Clopidogrel) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Kolchicyna (Colchicine) | substancje niewpływające na metabolizm kwasu moczowego (przeciw dnie moczanowej) |
Loratadyna (Loratadine) | antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego |
Mometazon (Mometasone) | glikokortykosteroidy |
Montelukast (Montelukast) | antagoniści receptorów leukotrienowych |
Nikotyna (Nicotine) | substancje stosowane w leczeniu nikotynizmu |
Oksybutynina (Oxybutynin) | leki stosowane w częstomoczu i w nietrzymaniu moczu |
Pioglitazon (Pioglitazone) | doustne leki przeciwcukrzycowe - INNE |
Piroksykam (Piroxicam) | NLPZ hamujące nieswoiście COX-1 i COX-2 oraz paracetamol |
Salmeterol (Salmeterol) | agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych |
Selegilina (Selegiline) | IMAO - inhibitory monoaminooksydazy |
Sitagliptyna (Sitagliptin) | doustne leki przeciwcukrzycowe - gliptyny - inhibitor peptydazy dipeptydylowej IV (DPP-4) |
Teofilina (Theophylline) | metyloksantyny - blokery adenozyny i fosfodiesterazy |
Terbinafina (Terbinafine) | inne substancje przeciwgrzybicze |
Tiklopidyna (Ticlopidine) | leki przeciwzakrzepowe - inhibitory agregacji płytek |
Torasemid (Torasemide) | leki moczopędne, diuretyk - pętlowe |
Warfaryna (Warfarin) | leki przeciwzakrzepowe - antagoniści witaminy K |
Zopiklon (Zopiclone) | niebenzodiazepinowe leki nasenne |
Dapson (Dapsone) | inne leki przeciwbakteryjne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Etynyloestradiol (Ethinylestradiol) | estrogeny naturalne i syntetyczne |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Irynotekan (Irinotecan) | inne leki przeciwnowotworowe |
Substancja czynna: | Grupa farmakoterapeutyczna: |
---|---|
Wenlafaksyna (Venlafaxine) | SNRI - inhibitory wychwytu zwrotnego noradrenaliny i serotoniny, bez działania na receptory |
Interakcje ombitaswiru z pożywieniem
Lek należy przyjmować z posiłkiem który ułatwia jego wchłanianie.
Kofeina zawarta między innymi w kawie czy herbacie zmniejsza tempo eliminacji ombitaswiru, co prowadzi do wzrostu stężenia leku we krwi.
Wpływ ombitaswiru na prowadzenie pojazdów
Jednym z możliwych działań niepożądanych po podaniu ombitaswiru było zmęczenie, które może wpływać na zdolność prowadzenia samochodu bądź innych pojazdów mechanicznych. Należy zachować ostrożność podczas terapii lekiem.
Inne rodzaje interakcji
Leczenie ombitaswirem wpływa na wyniki badań laboratoryjnych określających stężenie aminotransferazy alaninowej we krwi (wskaźnik czynności wątroby, ALAT), bilirubiny całkowitej oraz hemoglobiny.
Wskaźnik stosowany w diagnostyce- błękit metylenowy, powoduje wzrost stężenia leku w surowicy krwi.
Medyczna marihuana wpływa na proces eliminacji ombitaswiru, spowalniając go. Może to spowodować wzrost stężenia leku we krwi.
Podczas terapii ombitaswirem należy unikać dziurawca (składnik herbatek ułatwiających trawienie, bądź poprawiających nastrój).
Wpływ ombitaswiru na ciążę
W badaniach na zwierzętach laboratoryjnych wykazano przenikanie metabolitów ombitaswiru przez łożysko. Podczas podawania dawki wielokrotnie przekraczających dawki stosowane u ludzi obserwowano wystąpienie u zwierząt małoocza i braków w uzębieniu. Nie należy stosować ombitaswiru u kobiet w ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym stosujące ombitaswir oraz partnerki seksualne pacjentów leczonych ombitaswirem muszą stosować skuteczne metody antykoncepcyjne.
Wpływ ombitaswiru na laktację
Badania z wykorzystaniem zwierząt laboraktoryjnych wykazały przenikanie ombitaswiru do mleka matek karmiących. Mimo braku analogicznych badań u ludzi nie zaleca się karmienia piersią podczas terapii ombitaswirem.
Wpływ ombitaswiru na płodność
Brak jest badań na ludziach które umożliwiłyby ocenę wpływu leku na płodność.
Skutki uboczne
- astenia
- bezsenność
- nudności
- świąd
- niedokrwistość
- obrzęk naczynioruchowy
- zaburzenia wątroby
Działania niepożądane zostały podzielone ze względu na częstotliwość występowania u pacjentów. (Klasyfikacja MdDRA)
- Bardzo często
- (≥1/10)
- Często
- (≥1/100 do <1/10)
- Niezbyt często
- (≥1/1000 do <1/100)
- Rzadko
- (≥1/10 000 do < 1/1000)
- Bardzo rzadko
- (<1/10 000)
- Częstość nieznana
- Nie można ocenić na podstawie dostępnych danych
Objawy przedawkowania ombitaswiru
Po podaniu ombitaswiru w dawce 350 mg nie obserwowano objawów toksycznego działania leku na organizm.
Mechanizm działania ombitaswiru
Mechanizm działania ombitaswiru polega na hamowaniu działania białka NS5A. Wiadomo, że białko to jest konieczne do procesu replikacji wirusa zapalenia wątroby typu C i tworzenia wirionu (kompletnej cząstki wirusowej). Najprawdopodobniej ombitaswir działa poprzez zmiany kompleksu replikacyjnego wirusa Hepatitis C Virus oraz przenoszenie białka konstrukcyjnego NS5A z retikulum endoplazmatycznego na powierzchnię lipidów.
Wchłanianie ombitaswiru
Biodostępność ombitaswiru po podaniu doustnym wynosi około 48%. Wchłanianie leku można zwiększyć poprzez przyjmowanie leku razem z posiłkiem, wówczas ekspozycja na lek zwiększa się około 1,8 razy. Maksymalne stężenie w surowicy krwi osiągane jest po około 5 godzinach od podania ombitaswiru.
Dystrybucja ombitaswiru
Objętość dystrybucji ombitaswiru wynosi 173 litry w stanie stacjonarnym. Lek po podaniu doustnym i wchłonięciu do krwi wiąże się z białkami osocza w niemal 100%.
Metabolizm ombitaswiru
Przemiany metaboliczne ombitaswiru polegają na hydrolizie leku, a następnie reakcjach utleniania zachodzących za pośrednictwem CYP2C8. Liczba zidentyfikowanych produktów metabolizmu ombitaswiru w moczu wynosi 13 różnych rodzajów związków.
Wydalanie ombitaswiru
Okres półtrwania w fazie eliminacji dla ombitaswiru wynosi średnio 21-25 godzin. Lek jest wydalany z kałem, a jedynie niewielki procent dawki z moczem (około 2% dawki). Ombitaswir z kałem wydalany jest głównie w postaci niezmienionej.